Hey allemaal,
Nou ik heb nu toch niks te doen dus dan kan ik mooi een verhaaltje typen over de IR. Het begint niet op dinsdag morgen maar op maandag avond. De avond dat ik wakker lag... Ik moest om 06:00 uur op dus ik ging om 22:00 uur naar bed, zo had ik in ieder geval nog acht uur slaap. Nou niet dus hè. Om 02:00 uur lag ik nog wakker, hoofdpijn en buikpijn enzo. Volgensmij ben ik nog nooit zo zeneuwachtig geweest voor iets. Misschien komt dat wel omdat ik mijn 17oA gepartialled had. Maargoed toen werd ik op een gegeven moment om vijf uur 's morgens weer wakker, uitgeteld drie uur slaap dus. Het zou een lange dag worden. Allereerst maar eens kijken welke route ik had, dat werd: Cardiff en een uitwijking naar Filton, een route die ik A. nog nooit gevlogen heb B. er geen Oxford route voor was. Dus dat zou spannend worden. Cardiff is namelijk een vliegveld dat alleen door de IR examinatoren aangevlogen mag worden ze willen geen trainingsvluchten verzorgen.
Nouwja daarna heb ik het weer globaal opgezocht, allemaal prima. Om acht uur hadden Harm en ik een briefing van onze examinator Steve Oddy. Na een korte briefing kon ik verder met voorbereiden en na lang rondhangen moest ik om 13:00 uur voor de briefing die ik zou geven. Het weer, de NOTAM's (zegmaar als d'r dingen stuk zijn ofzo komt er een NOTAM voor, NOTAM staat voor Notice to Airman) en de performance. Allemaal prima en een half uur later zat ik in het vliegtuig om de motoren te starten. Het is altijd wel even wennen als je met een andere instructeur vliegt want dan heb je opeens een ander callsign, normaal ben ik Oxford67, maar ik ben ook Oxford05T en Oxford68T geweest, nu was het Exam05. Door de Exm callsign krijg je dezelfde prioriteit als de jumbo's omdat ze ook waarderen dat de student onder behoorlijk wat stress staat. Nouwja toen de motoren gestart waren kwam Oddy naar het vliegtuig en konden we na het taxiën en de run-up (het warmdraaien van de motoren) opstijgen. Tijdens het klimmen was het erg turbulent dus het vliegtuig schommelde behoorlijk heen en weer. Toen we op flightlevel 80 kwamen (8000 voet = ca 2.5 km) waren werd het gelukkig rustiger en konden we beginnen aan de redelijk lange cruise naar Cardiff. Op een gegeven moment vlogen we class Alpha airspace in dus dat ging ook allemaal goed. Toen we het laatste punt op de airway kwamen moest ik op een bepaalde heading (compas koers) vliegen en kreeg ik radar vectors m.a.w. Air Traffic Control gaf me richtingen om op te sturen bv: Exm05 turn left hdg 270 degrees. Toen we een poosje rond gevectored waren kreeg ik van Steve een snoepje, haha dat doet hij bij elke student om ze wat te relaxten. Totdat we op een gegeven moment op de ILS zaten van Cardiff. De ILS ging heel goed ik kon op het glijpad blijven en ook stuurde ik exact de goede richting op. Toen we op decicion altitude kwamen zag ik de baan nog niet (door de schermen die voor me waren) en ging ik een doorstart maken en tijdens het klimmen kreeg ik een simulated engine failure en vlogen we een poosje op één motor rond. Toen Oddy tevreden was kreeg ik de motor terug en begonnen we aan de korte route naar Filton, daar moest ik de hold in, het eerste rondje was niet geweldig maar ik moest gelukkig nog een rontje van ATC dus doen kon ik me herstellen. Toen vlogen we de aanvliegroute van Filton op één motor toen ik op mijn minimum descent altitude kwam moest ik op die hoogte gaan vliegen, je mag er absoluut niet onder want dan heb je gelijk een fail op dat onderdeel van de vlucht, nouwja gelukking ging dat allemaal goed en haalde Oddy de schermen weg en kon ik verder omlaag naar de minimum hoogte waarop je een beslissing moet maken als je maar één motor hebt. Op dat moment zei Oddy: "de baan is geblokkeerd" en moest ik doorstarten, dat ging allemaal prima en moest ik één ciruitje vliegen met een touch and go. De baan op Filton is speciaal want hij is gigantisch breed, ze hebben er de concorde en nog wat andere vliegtuigen op getest dus het "plaatje" is anders dan wat je normaal ziet zodat mijn landing wel zacht maar niet heel erg netjes was. Ik "flairde" te hoog waardoor we nog bleven vliegen. Toen we veilig op de grond stonden nam Oddy control en steeg hij weer op, hij duwde de neus iets naar beneden waardoor we extra vaart maakten en toen trok hij het vliegtuig in een hélé scherpe rechterbocht weg van het veld. Toen we een poosje normaal gevlogen hadden moest ik alleen het general handelen nog doen, Stall's gingen goed en toen het "limited panel" werk nog even, dat betekend dat de hoofdinstrumenten afgeblokt worden en je op de rest moet vliegen, dat ging ook prima en toen als laatste mijn favorietje de unusual attitudes (NOT) die waren vrij serious, op een gegeven moment kon ik ietsie naar buiten kijken en zag ik dat we heel stijl omhoog gingen. Maar mijn recoveries waren textbook dus dat is wel een mooi compliment voor het onderdeel waar ik het meeste tegenop zag. Toen alles klaar was nam Oddy control en vloog hij me terug naar Oxford. Onderweg vertelde hij dat ik gepassed was, dàt was het beste gevoel in de hele opleiding, een first pass voor de CAA instrument rating, toch wel een van de zwaarste testen die ik ooit zal doen.
Nu is het morgen nog even 2 uur en een kwartier leuk vliegen, we gaan eerst een ILS doen op Brize Norton het millitaire vliegveld hier in de buurt en dan nog een beetje rondvliegen om mijn uren op te maken, ik heb er zin aan.
Oh en dan het laatste nog in dit best lange bericht, aanstaande zaterdag avond om 19:10 vlieg ik met British Airways 0444 naar huis! Hopelijk voor een hele tijd :-)
Dit is voorlopig de laatste post in het blog, de MCC en AJFC laten nog even een paar weken op zich wachten dus ik kan nu eindelijk beginnen aan een welverdiende vakantie.
Via deze weg wil ik iedereen bedanken voor alle steun die ik gehad heb.
Groetjes van Marc
Wednesday 18 June 2008
Instrument rated...
Hey allemaal...
Even een heel kort berichtje, gistermiddag heb ik mijn Instrument rating gehaald met capt. Steve Oddy, ik zal later een langer bericht typen over hoe de vlucht verliep maar ik wilde het toch even laten weten.
Groetjes van Marc
Even een heel kort berichtje, gistermiddag heb ik mijn Instrument rating gehaald met capt. Steve Oddy, ik zal later een langer bericht typen over hoe de vlucht verliep maar ik wilde het toch even laten weten.
Groetjes van Marc
Friday 13 June 2008
170A
Hey allemaal,
Eindelijk weer eens een stukje van mij, afgelopen twee weken hebben in het teken gestaan van de 170A, dat is de eerste vliegtest in Engeland. De 170A is door de CAA bedacht om de examinatoren een beetje te ontlasten van mensen die nog niet klaar voor hun echte IR test zijn. De 170A is exact hetzelfde als de IR maar dan met een instructeur van Oxford. Afgelopen maandag zou ik de lucht in gaan met Neil McMillan, nadat de route drie keer veranderd was heb ik uitendelijk een half uurtje gehad om voor te bereiden. Toen we eenmaal vlogen kreeg ik van de luchtverkeersleiding te horen dat we niet gecontrolleerde airspace in mochten en we er of onderdoor moesten of terug naar Oxford. Omdat ik daar niet goed op voorbereid was, mede doordat ik nog nooit naar Birmingham geweest was en omdat er gewoon té weinig tijd was heb ik besloten toen de vlucht te cancellen. De 170A en de IR bestaan uit zes onderdelen: Deparure, Airways join, Precision approach, non-precision approach, General handeling en simulated asymmetric flight..
Dinsdag kon ik met Kevin Scrase de lucht in, jémug wat een kloten vlucht had ik zeg, ik liep achter het vliegtuig aan en ik moet zeggen dat ik niet vaak zo slecht gevlogen heb. De departure ging niet zo lekker, de cruise ging prima, de ILS en het general handelen ook (stalls en unusual attitudes) maar de NDB procedure ging ècht fout dus daar ben ik op gepartialled, een partial betekend dat de vlucht op zich prima was maar dat je één ding gefailed heb. Voor mij was dat dus de NDB, die ik dan dus ook over moest doen.
Afgelopen woensdag ben ik met Toby naar Birmingham en Gloustershire geweest, allemaal prima en vandaag heb ik mijn partial gevlogen met Kevin, met als uitkomst dat ik het gehaald heb. Ergens volgende week ga ik m'n IR doen, spannend!
Groetjes van Marc
Eindelijk weer eens een stukje van mij, afgelopen twee weken hebben in het teken gestaan van de 170A, dat is de eerste vliegtest in Engeland. De 170A is door de CAA bedacht om de examinatoren een beetje te ontlasten van mensen die nog niet klaar voor hun echte IR test zijn. De 170A is exact hetzelfde als de IR maar dan met een instructeur van Oxford. Afgelopen maandag zou ik de lucht in gaan met Neil McMillan, nadat de route drie keer veranderd was heb ik uitendelijk een half uurtje gehad om voor te bereiden. Toen we eenmaal vlogen kreeg ik van de luchtverkeersleiding te horen dat we niet gecontrolleerde airspace in mochten en we er of onderdoor moesten of terug naar Oxford. Omdat ik daar niet goed op voorbereid was, mede doordat ik nog nooit naar Birmingham geweest was en omdat er gewoon té weinig tijd was heb ik besloten toen de vlucht te cancellen. De 170A en de IR bestaan uit zes onderdelen: Deparure, Airways join, Precision approach, non-precision approach, General handeling en simulated asymmetric flight..
Dinsdag kon ik met Kevin Scrase de lucht in, jémug wat een kloten vlucht had ik zeg, ik liep achter het vliegtuig aan en ik moet zeggen dat ik niet vaak zo slecht gevlogen heb. De departure ging niet zo lekker, de cruise ging prima, de ILS en het general handelen ook (stalls en unusual attitudes) maar de NDB procedure ging ècht fout dus daar ben ik op gepartialled, een partial betekend dat de vlucht op zich prima was maar dat je één ding gefailed heb. Voor mij was dat dus de NDB, die ik dan dus ook over moest doen.
Afgelopen woensdag ben ik met Toby naar Birmingham en Gloustershire geweest, allemaal prima en vandaag heb ik mijn partial gevlogen met Kevin, met als uitkomst dat ik het gehaald heb. Ergens volgende week ga ik m'n IR doen, spannend!
Groetjes van Marc
Friday 30 May 2008
Fuel is op...
Hey allemaal,
Omdat ik zoveel vrije tijd heb is er tegenwoordig niet heel erg veel te vertellen, afgelopen dinsdag had ik 's morgens om 7:00 uur een simulator vlucht en ik stond er voor gisteren op om naar Birmingham en naar Gloustershire te vliegen, ging dus mooi niet door. Als je wilt gaan vliegen moet je aan een aantal eisen voldoen, je hebt een vliegtuig nodig, die ook nog eens werkt, je instructeur moet optijd zijn, het weer moet goed zijn en je moet zogeheten "slots" hebben op de vliegvelden waar je naartoe gaat, een slot is feite een afspraak met de air traffic control dat je om die tijd bij het vliegveld bent en dat je dan die aanvliegroute mag doen (aanvliegroute gaat vannaf nu gewoon approach heten). Dus Marc op donderdag om zes uur uit bed, om om half acht voor operations te staan en te zien dat ik geen slot had op Birmingham, dat feest ging dus niet door. Proberen een andere route te doen had geen zin want de enige route die ik zou kunnen doen die had ik net vorige week donderdag gevlogen, erg veel zin zou dat ook niet hebben. Dus toen kon ik weer naar huis. Weer een week niet echt gevlogen, gelukkig gaan we vanaf volgende week weer volgens het normale rooster vliegen. Nu maar hopen dat de "benzine" niet helemaal op raakt, want dat schijnt het probleem op dit moment even te zijn, het kan ook nooit makkelijk gaan hier ;-).
Voor de rest tja, afgelopen woensdag heb ik mijn radio test met succes afgerond dus dat is in the pocket en heb ik vandaag een afpraak gemaakt voor mijn medical. De eerst volgende afspraak hier in Oxford was ergens in juli, nou dan hoop ik toch echt alweer thuis te zijn. Dus hebben we gezocht naar een gaatje in Bichester een plaatsje niet ver hier vandaan, dat kan aanstaande maandag 10:15 dus toen moest ik weer naar Operations om het rooster te laten veranderen, handig? Nee maargoed als het maar werkt..
Dat was het weer voor vandaag,
Groetjes van Marc
Omdat ik zoveel vrije tijd heb is er tegenwoordig niet heel erg veel te vertellen, afgelopen dinsdag had ik 's morgens om 7:00 uur een simulator vlucht en ik stond er voor gisteren op om naar Birmingham en naar Gloustershire te vliegen, ging dus mooi niet door. Als je wilt gaan vliegen moet je aan een aantal eisen voldoen, je hebt een vliegtuig nodig, die ook nog eens werkt, je instructeur moet optijd zijn, het weer moet goed zijn en je moet zogeheten "slots" hebben op de vliegvelden waar je naartoe gaat, een slot is feite een afspraak met de air traffic control dat je om die tijd bij het vliegveld bent en dat je dan die aanvliegroute mag doen (aanvliegroute gaat vannaf nu gewoon approach heten). Dus Marc op donderdag om zes uur uit bed, om om half acht voor operations te staan en te zien dat ik geen slot had op Birmingham, dat feest ging dus niet door. Proberen een andere route te doen had geen zin want de enige route die ik zou kunnen doen die had ik net vorige week donderdag gevlogen, erg veel zin zou dat ook niet hebben. Dus toen kon ik weer naar huis. Weer een week niet echt gevlogen, gelukkig gaan we vanaf volgende week weer volgens het normale rooster vliegen. Nu maar hopen dat de "benzine" niet helemaal op raakt, want dat schijnt het probleem op dit moment even te zijn, het kan ook nooit makkelijk gaan hier ;-).
Voor de rest tja, afgelopen woensdag heb ik mijn radio test met succes afgerond dus dat is in the pocket en heb ik vandaag een afpraak gemaakt voor mijn medical. De eerst volgende afspraak hier in Oxford was ergens in juli, nou dan hoop ik toch echt alweer thuis te zijn. Dus hebben we gezocht naar een gaatje in Bichester een plaatsje niet ver hier vandaan, dat kan aanstaande maandag 10:15 dus toen moest ik weer naar Operations om het rooster te laten veranderen, handig? Nee maargoed als het maar werkt..
Dat was het weer voor vandaag,
Groetjes van Marc
Wednesday 21 May 2008
Bournemouth
Hey dudes en dudettes,
Zo heb je een paar weken geen updates zo heb je er een paar binnen een week. Gisteren zijn we naar Bournemouth geweest, Bjartmar vloog dus ik heb wat foto's gemaakt, het was niet heel erg mooi weer maar boven de wolken wel. Ik heb ook een klein filmpje gemaakt van wanneer we terug door de wolken gingen, het is even een proef, als het leuk is dan komen er vast wel meer.
En uiteraard een paar foto's
Door de wolken heen
De haven van Bournemouth
Als je goed kijkt kun je de krijtrotsen zien
Ik moet toegeven m'n foto toestel maakt scherpe foto's maar de kleuren zijn vaak heel flets dus bedenkt er maar kleur bij zou ik zeggen.
Groetjes van Marc
Zo heb je een paar weken geen updates zo heb je er een paar binnen een week. Gisteren zijn we naar Bournemouth geweest, Bjartmar vloog dus ik heb wat foto's gemaakt, het was niet heel erg mooi weer maar boven de wolken wel. Ik heb ook een klein filmpje gemaakt van wanneer we terug door de wolken gingen, het is even een proef, als het leuk is dan komen er vast wel meer.
En uiteraard een paar foto's
Door de wolken heen
De haven van Bournemouth
Als je goed kijkt kun je de krijtrotsen zien
Ik moet toegeven m'n foto toestel maakt scherpe foto's maar de kleuren zijn vaak heel flets dus bedenkt er maar kleur bij zou ik zeggen.
Groetjes van Marc
Monday 19 May 2008
Weer een dag vrij...
Hey allemaal,
Weer eens eventjes een bericht op mijn weblog, ik heb het inmiddels ook mogelijk gemaakt om het weblog via hyves te lezen.. Niet veel te melden want ik heb veel vrij de komende paar weken, ik was van plan om mijn radio licence te gaan halen maar die examinator is vandaag te druk, geeft mij wat extra tijd om te gaan leren. Ik wil het zeker deze week gedaan hebben want ik zit er de hele tijd tegenaan te hikken. Wel leuk is dat in Amerika we besloten hebben dat we een klasselogo te ontwerpen en daar zijn nu de badges van binnen. Welteverstaan vijf... Wat ik d'r mee moet weet ik nog niet maar het is in ieder geval grappig. Hier een foto:
De "vogel" is de Phoenix (toepasselijk hè ja ja...) De vlaggen staan voor alle nationaliteiten van onze klas, Grieks, Frans, Engels, Nederlands, IJslands en Malthees (Maltheser)..
De tekst is vrij vertaald Serious Pilot Shit...
That's it
Groetjes van Marc
Weer eens eventjes een bericht op mijn weblog, ik heb het inmiddels ook mogelijk gemaakt om het weblog via hyves te lezen.. Niet veel te melden want ik heb veel vrij de komende paar weken, ik was van plan om mijn radio licence te gaan halen maar die examinator is vandaag te druk, geeft mij wat extra tijd om te gaan leren. Ik wil het zeker deze week gedaan hebben want ik zit er de hele tijd tegenaan te hikken. Wel leuk is dat in Amerika we besloten hebben dat we een klasselogo te ontwerpen en daar zijn nu de badges van binnen. Welteverstaan vijf... Wat ik d'r mee moet weet ik nog niet maar het is in ieder geval grappig. Hier een foto:
De "vogel" is de Phoenix (toepasselijk hè ja ja...) De vlaggen staan voor alle nationaliteiten van onze klas, Grieks, Frans, Engels, Nederlands, IJslands en Malthees (Maltheser)..
De tekst is vrij vertaald Serious Pilot Shit...
That's it
Groetjes van Marc
Wednesday 14 May 2008
Duurt lang, gaat nog langer duren...
Hey allemaal,
Eindelijk weer eens een update van het blog, de laaste tijd schiet het er een beetje bij in, voor verscheidende redenen, drukte en zin enzo. Hier is alles goed, het weer is lekker en met de opleiding schiet (schoot) het lekker op. Toby heeft vandaag namelijk gezegd dat hij onze instructeur blijft, dus daar ben ik wel erg gelukkig mee. Punt is wel dat de frequentie waarmee we gaan vliegen wel sterk omlaag gaat. Ik dènk dat ik ergens mid juni klaar zal zijn met mijn instrument fase. Nouwja maakt niet zo heel veel uit want dan kan ik mooi mijn tijd steken in het voorbereiden van allerlei dingen. De afgelopen paar weken heeft in het teken gestaan van vakantie en vliegen en simmen. Over de vakantie kan ik maar één ding zeggen: Vet leuk.. Simmen gaat inmiddels ook lekker door, we zijn er bijna doorheen maarja nu het allemaal langzamer gaat zal ook dit langer gaan duren. Vliegen kunnen we ook nog, vorige week ben ik naar Cambridge en Cranfield geweest, ging opzich niet zo heel erg goed omdat de Seneca radio apperatuur heel erg stoorde waardoor ik heel erg afgeleid werd. Wel heeft Bjartmar (Bart-jan) foto's gemaakt:
Mooi beestje hè
This is your captain speaking...
Met de schermen ervoor kan ik niet naar buiten kijken en moet ik dus wel op de instrumenten navigeren
Als je goed kijkt kun je de baan zien liggen...
Nou dat is het dan weer voor deze keer,
Ohja, nog één vraag.. Waar ligt het geboortecijfer het laagst (Michelle mag het nìet voorzeggen)
Eindelijk weer eens een update van het blog, de laaste tijd schiet het er een beetje bij in, voor verscheidende redenen, drukte en zin enzo. Hier is alles goed, het weer is lekker en met de opleiding schiet (schoot) het lekker op. Toby heeft vandaag namelijk gezegd dat hij onze instructeur blijft, dus daar ben ik wel erg gelukkig mee. Punt is wel dat de frequentie waarmee we gaan vliegen wel sterk omlaag gaat. Ik dènk dat ik ergens mid juni klaar zal zijn met mijn instrument fase. Nouwja maakt niet zo heel veel uit want dan kan ik mooi mijn tijd steken in het voorbereiden van allerlei dingen. De afgelopen paar weken heeft in het teken gestaan van vakantie en vliegen en simmen. Over de vakantie kan ik maar één ding zeggen: Vet leuk.. Simmen gaat inmiddels ook lekker door, we zijn er bijna doorheen maarja nu het allemaal langzamer gaat zal ook dit langer gaan duren. Vliegen kunnen we ook nog, vorige week ben ik naar Cambridge en Cranfield geweest, ging opzich niet zo heel erg goed omdat de Seneca radio apperatuur heel erg stoorde waardoor ik heel erg afgeleid werd. Wel heeft Bjartmar (Bart-jan) foto's gemaakt:
Mooi beestje hè
This is your captain speaking...
Met de schermen ervoor kan ik niet naar buiten kijken en moet ik dus wel op de instrumenten navigeren
Als je goed kijkt kun je de baan zien liggen...Nou dat is het dan weer voor deze keer,
Ohja, nog één vraag.. Waar ligt het geboortecijfer het laagst (Michelle mag het nìet voorzeggen)
Tuesday 22 April 2008
S(t)imulator
Hey allemaal,
Dit is alweer het 99ste bericht dat ik op dit adres ga plaatsen, haha niet altijd regelmatig want ik zie dat het vandaag ook alweer 22 april is, maarja dat moeten jullie maar voor lief nemen, ik kan niet bepaald zeggen dat ik het heel druk had maar ik heb er gewoon niet aan gedacht en ook de zin ontbrak een klein beetje veel.
Maargoed genoeg over geen-zin-wil-niet-kan-niet even over wat er gebeurt is afgelopen week. Nou allereerst heb ik mijn stinkende best gedaan om een goed CV in mekaar te krijgen, hier heeft Nick Mylne mij mee geholpen op het laatst, je kunt natuurlijk zeggen. Tja 'k was een vakken vluller maar je kunt ook zeggen dat je *kuch* verantwoordelijk bent geweest voor de hoeveelheid artikelen die er in het shap staan. Ja ja en zo zijn er nog meer dingetjes waar hij een proffesionele draai aan kan geven. Voor de rest heb ik vrij veel in de simulator gezeten, Soms 's avonds laat, maar vanmorgen en gister morgen om 7:00 uur lokaal, lekker vroeg dus. Nouwja dan ben ik wel lekker de hele dag vrij. Wat we voornamelijk doen zijn routes, omdat het hier allemaal controlled luchtruim is moet je vaak toestemming vragen om het luchtruim binnen te mogen vliegen. We oefenen dit in de sim met mijn instructeur die voor luchtverkeersleider speeld en afgelopen donderdag toen we vlogen merkte ik aan mezelf dat ik netzo onduidelijk, snel en bijna niet te volgen praat als de rest van de piloten, een goed teken dus. Jaa het wordt nog wel eens wat. We vliegen meestal een ander vliegveld aan op de ILS het Instrument Landings System, dit systeem zend signalen uit en zo kun je zien of je te hoog, te laag of links of rechts van de baan zit. M.a.w. gewoon dom de naalden in het midden houden en als je dan op je minimum hoogte aan komt dan gaan hopelijk de wolken weg en kun je visueel landen. Maar helaas, mijn instructeur (the basterd) zet de wolken te laag zodat we de landing moeten afbreken, maar terwijl we missed gaan. Simuleer mijn instructeur dat er een motor stuk gaat, dus in de meest critische fase in de vlucht. Maargoed tot nu toe zijn we nog niet in het echt noch in de sim gecrashed. Een goed teken dus. Eigenlijk is het niks anders op één motor vliegen, alleen je prestaties gaan wat omlaag, je kunt minder snel vliegen en voooral belangrijk minder snel klimmen. Maargoed omdat het "potdicht" zit moeten we "diverten" (uitwijken) naar een ander veld waar we een NDB approach maken, de NDB geeft alleen en nog eens relatief on-naukeurig (ik weet ook niet hoe je dat schrijft) waar je ten opzichte van het baken bent, maar door middel van tijd of afstand kun je prima een aanvliegroute vliegen. Het is wel iets moeilijker omdat a. het baken on-naukeuriger is en b. je maar op één motor vliegt en het iets drukker is. Nou en als je dan op de minimum hoogte komt is het weer opeens opgeklaard en kunnen we landen.
Voor de rest is hier niet echt heel veel te vertellen, hoewel ik het wel vet tof vind dat ik van 2 mei tot 6 mei naar Nederland kon komen, hartstikke mooi dat mijn instructeur zo flexibel is. Tja en dan mijn flightbuddy, het contact verloopt steeds moeizamer, hij mompeld namelijk en zijn engels is vrij "crap". Dus het is wel een stuk minder leuk zo, maargoed nog twee maandjes ofzo.
Nou dat was het, oh nee! Nog één ding, ik ben benieuwd wie van de vrienden, familie leden en volstrekt vreemden. Het weblog volgen. Zou je een mailtje kunnen sturen naar marcjanschra@hotmail.com kunnen sturen? Dit is niet mijn hoofdadres maar als ik dat op het internet zet komt er vrij veel van die spam en dat moet niet. Dus als je gewoon een mailtje stuurd, dan het liefst naar het gmail.com adres. Vet bedankt en tot ziens!
Marc
Dit is alweer het 99ste bericht dat ik op dit adres ga plaatsen, haha niet altijd regelmatig want ik zie dat het vandaag ook alweer 22 april is, maarja dat moeten jullie maar voor lief nemen, ik kan niet bepaald zeggen dat ik het heel druk had maar ik heb er gewoon niet aan gedacht en ook de zin ontbrak een klein beetje veel.
Maargoed genoeg over geen-zin-wil-niet-kan-niet even over wat er gebeurt is afgelopen week. Nou allereerst heb ik mijn stinkende best gedaan om een goed CV in mekaar te krijgen, hier heeft Nick Mylne mij mee geholpen op het laatst, je kunt natuurlijk zeggen. Tja 'k was een vakken vluller maar je kunt ook zeggen dat je *kuch* verantwoordelijk bent geweest voor de hoeveelheid artikelen die er in het shap staan. Ja ja en zo zijn er nog meer dingetjes waar hij een proffesionele draai aan kan geven. Voor de rest heb ik vrij veel in de simulator gezeten, Soms 's avonds laat, maar vanmorgen en gister morgen om 7:00 uur lokaal, lekker vroeg dus. Nouwja dan ben ik wel lekker de hele dag vrij. Wat we voornamelijk doen zijn routes, omdat het hier allemaal controlled luchtruim is moet je vaak toestemming vragen om het luchtruim binnen te mogen vliegen. We oefenen dit in de sim met mijn instructeur die voor luchtverkeersleider speeld en afgelopen donderdag toen we vlogen merkte ik aan mezelf dat ik netzo onduidelijk, snel en bijna niet te volgen praat als de rest van de piloten, een goed teken dus. Jaa het wordt nog wel eens wat. We vliegen meestal een ander vliegveld aan op de ILS het Instrument Landings System, dit systeem zend signalen uit en zo kun je zien of je te hoog, te laag of links of rechts van de baan zit. M.a.w. gewoon dom de naalden in het midden houden en als je dan op je minimum hoogte aan komt dan gaan hopelijk de wolken weg en kun je visueel landen. Maar helaas, mijn instructeur (the basterd) zet de wolken te laag zodat we de landing moeten afbreken, maar terwijl we missed gaan. Simuleer mijn instructeur dat er een motor stuk gaat, dus in de meest critische fase in de vlucht. Maargoed tot nu toe zijn we nog niet in het echt noch in de sim gecrashed. Een goed teken dus. Eigenlijk is het niks anders op één motor vliegen, alleen je prestaties gaan wat omlaag, je kunt minder snel vliegen en voooral belangrijk minder snel klimmen. Maargoed omdat het "potdicht" zit moeten we "diverten" (uitwijken) naar een ander veld waar we een NDB approach maken, de NDB geeft alleen en nog eens relatief on-naukeurig (ik weet ook niet hoe je dat schrijft) waar je ten opzichte van het baken bent, maar door middel van tijd of afstand kun je prima een aanvliegroute vliegen. Het is wel iets moeilijker omdat a. het baken on-naukeuriger is en b. je maar op één motor vliegt en het iets drukker is. Nou en als je dan op de minimum hoogte komt is het weer opeens opgeklaard en kunnen we landen.
Voor de rest is hier niet echt heel veel te vertellen, hoewel ik het wel vet tof vind dat ik van 2 mei tot 6 mei naar Nederland kon komen, hartstikke mooi dat mijn instructeur zo flexibel is. Tja en dan mijn flightbuddy, het contact verloopt steeds moeizamer, hij mompeld namelijk en zijn engels is vrij "crap". Dus het is wel een stuk minder leuk zo, maargoed nog twee maandjes ofzo.
Nou dat was het, oh nee! Nog één ding, ik ben benieuwd wie van de vrienden, familie leden en volstrekt vreemden. Het weblog volgen. Zou je een mailtje kunnen sturen naar marcjanschra@hotmail.com kunnen sturen? Dit is niet mijn hoofdadres maar als ik dat op het internet zet komt er vrij veel van die spam en dat moet niet. Dus als je gewoon een mailtje stuurd, dan het liefst naar het gmail.com adres. Vet bedankt en tot ziens!
Marc
Friday 11 April 2008
Brize clears Oxford67...
Hey allemaal,
Nou het is alweer een poosje geleden sinds ik een bericht op het internet gezet heb, dat komt omdat het erg druk was en omdat Michelle een week geweest is. Bijna niet achter de computer gezeten dus. Logisch want het weekje met Michelle was echt geweldig.
Maargoed even de stand van zaken qua vliegen... Inmiddels heb ik al een boel simulator vluchten achter de rug, vanmorgen weer één, het simmen gaat opzich goed. Het enige wat mist is het gevoel wat onhandig is. Voor de rest heb ik twee vluchten gedaan in het vliegtuig. Toch wel wat anders zo door de wolken wat we officieel in Goodyear nooit gedaan hebben. Het vliegen is net fietsen je leert het niet meer af. Alleen de landing tijdens de eerste vlucht was nogal positief, zegmaar plus positief. Gelukkig was de landing gisteren wel goed, dat bepaald wel de hele vlucht zo'n beetje haha.
Wat lastig is nu is dat het radioverkeer met de luchtverkeersleiding heel erg anders is als in the States maar het komt uiteindelijk wel goed denk ik.
Nou genoeg geluld, hier wat foto's:
Mooi hoog boven het wolkendek.
Op de vertrouwde plek.
In een wolk zie je niet veel..
Oxford Airport
Cloud surfing...
Nou dat is het alweer...
Groetjes van Marc
Nou het is alweer een poosje geleden sinds ik een bericht op het internet gezet heb, dat komt omdat het erg druk was en omdat Michelle een week geweest is. Bijna niet achter de computer gezeten dus. Logisch want het weekje met Michelle was echt geweldig.
Maargoed even de stand van zaken qua vliegen... Inmiddels heb ik al een boel simulator vluchten achter de rug, vanmorgen weer één, het simmen gaat opzich goed. Het enige wat mist is het gevoel wat onhandig is. Voor de rest heb ik twee vluchten gedaan in het vliegtuig. Toch wel wat anders zo door de wolken wat we officieel in Goodyear nooit gedaan hebben. Het vliegen is net fietsen je leert het niet meer af. Alleen de landing tijdens de eerste vlucht was nogal positief, zegmaar plus positief. Gelukkig was de landing gisteren wel goed, dat bepaald wel de hele vlucht zo'n beetje haha.
Wat lastig is nu is dat het radioverkeer met de luchtverkeersleiding heel erg anders is als in the States maar het komt uiteindelijk wel goed denk ik.
Nou genoeg geluld, hier wat foto's:
Mooi hoog boven het wolkendek.
Op de vertrouwde plek.
In een wolk zie je niet veel..
Oxford Airport
Cloud surfing...
Nou dat is het alweer...
Groetjes van Marc
Saturday 29 March 2008
Eerste paar sims
Hoi Allemaal,
En toen was het gelukkig alweer weekend, het is een lange en vooral vermoeiende week geweest, eerst was er dinsdag de presentatie en daarna kregen we de wing, daarna hebben we dinsdag Oxford flying induction gehad, wat het precies betekend weet ik nog steeds niet maargoed we hadden presentaties over het vliegen hier. Donderdag hebben Bjartmar en ik onze instructeur opgezocht, m.a.w. om kwart over zeven uit bed om uiteindelijk rond tien uur een briefing te hebben van vijf minuten en gelijk die avond een sim in te plannen. Omdat Toby Taplin van Southhampton moet komen vliegt hij sowieso niet voor tien uur, dat betekend dat we uit kunnen slapen maar het betekend ook dat we 's avonds tot tien uur in de sim kunnen zitten zoals gisteravond. Het heeft voor en nadelen. Maargoed Toby is een hele aardige Opa, hij is immers al 69 jaar en was drie jaar geleden gestopt bij Oxford maar door een instructeurs tekort is hij terug.
Maargoed donderdag avond en vrijdag avond 3 uur in de sim gezeten, 1.5 uur voor Bjartmar en 1.5 uur voor mij, lekker vermoeiend en zonde van de vrijdag avond maargoed we zijn in ieder geval weer onderweg. Wel heel erg wennen in het engelse radio werk dat heel erg verschilt van het amerikaanse werk waar het niet echt uitmaakt wat je zegt, hier wel dus. Maargoed oefening baart kunst..
Ed uit mijn klas had nog wat foto's gemaakt tijdens de FOF en de wing uitreiking.
Tijdens de First Officer Fundamentals
Wing presentation door Anthony Petterford zegmaar de big-boss..
En toen was het gelukkig alweer weekend, het is een lange en vooral vermoeiende week geweest, eerst was er dinsdag de presentatie en daarna kregen we de wing, daarna hebben we dinsdag Oxford flying induction gehad, wat het precies betekend weet ik nog steeds niet maargoed we hadden presentaties over het vliegen hier. Donderdag hebben Bjartmar en ik onze instructeur opgezocht, m.a.w. om kwart over zeven uit bed om uiteindelijk rond tien uur een briefing te hebben van vijf minuten en gelijk die avond een sim in te plannen. Omdat Toby Taplin van Southhampton moet komen vliegt hij sowieso niet voor tien uur, dat betekend dat we uit kunnen slapen maar het betekend ook dat we 's avonds tot tien uur in de sim kunnen zitten zoals gisteravond. Het heeft voor en nadelen. Maargoed Toby is een hele aardige Opa, hij is immers al 69 jaar en was drie jaar geleden gestopt bij Oxford maar door een instructeurs tekort is hij terug.
Maargoed donderdag avond en vrijdag avond 3 uur in de sim gezeten, 1.5 uur voor Bjartmar en 1.5 uur voor mij, lekker vermoeiend en zonde van de vrijdag avond maargoed we zijn in ieder geval weer onderweg. Wel heel erg wennen in het engelse radio werk dat heel erg verschilt van het amerikaanse werk waar het niet echt uitmaakt wat je zegt, hier wel dus. Maargoed oefening baart kunst..
Ed uit mijn klas had nog wat foto's gemaakt tijdens de FOF en de wing uitreiking.
Tijdens de First Officer Fundamentals
Wing presentation door Anthony Petterford zegmaar de big-boss..
Wednesday 26 March 2008
Wing
Hoi allemaal,
Nou de updates komen snel deze week, er gebeurt ook erg veel. Afgelopen dinsdag hebben we een presentatie moeten doen waarbij ik ook moest spreken, best leuk om te doen. Wel lastig want ik had het nog nooit in het Engels gedaan maar het ging goed. Na de presentatie van de tweede groep was het tijd voor de wing presentatie. Omdat we nu commerciëel piloot zijn hebben we een twee gouden strepen verdiend maar belangrijker is dat we nu een wing op onze borst mogen dragen, hartstikke tof dus. Opzich best iets om trots op te zijn. Even wat foto's..
De wings klaar om uitgereikt te worden
Mijn wing
Het bijbehorende papier, dit is niet de licentie maar iets van Oxford
Vandaag hebben we flight induction gehad, wat dat precies betekend weet ik ook niet, maar het waren allemaal presentaties van instructeurs. Mijn instructeur ontmoet ik hopelijk morgenvroeg maar helemaal zeker weet ik dat niet. Ook heb ik een nieuwe flight buddy omdat Steven helaas niet mee naar Oxford is. Het is een IJslander en hij heet Bjartmar.
Ik ben benieuwd hoe het is om met hem te vliegen.
Nou ik ga zo in bed want ik slaap de afgelopen paar nachten slecht,
Groetjes van Marc
Nou de updates komen snel deze week, er gebeurt ook erg veel. Afgelopen dinsdag hebben we een presentatie moeten doen waarbij ik ook moest spreken, best leuk om te doen. Wel lastig want ik had het nog nooit in het Engels gedaan maar het ging goed. Na de presentatie van de tweede groep was het tijd voor de wing presentatie. Omdat we nu commerciëel piloot zijn hebben we een twee gouden strepen verdiend maar belangrijker is dat we nu een wing op onze borst mogen dragen, hartstikke tof dus. Opzich best iets om trots op te zijn. Even wat foto's..
De wings klaar om uitgereikt te worden
Mijn wing
Het bijbehorende papier, dit is niet de licentie maar iets van Oxford
Vandaag hebben we flight induction gehad, wat dat precies betekend weet ik ook niet, maar het waren allemaal presentaties van instructeurs. Mijn instructeur ontmoet ik hopelijk morgenvroeg maar helemaal zeker weet ik dat niet. Ook heb ik een nieuwe flight buddy omdat Steven helaas niet mee naar Oxford is. Het is een IJslander en hij heet Bjartmar.
Ik ben benieuwd hoe het is om met hem te vliegen.
Nou ik ga zo in bed want ik slaap de afgelopen paar nachten slecht,
Groetjes van Marc
Sunday 23 March 2008
Snelle update
Hoi allemaal,
Zoals beloofd heb ik een paar foto's van mijn kamer en flight case gemaakt:
De laatste foto is van mijn CPL route planning, die vond ik nog op mijn toestel dus die heb ik er maar bij gezet.
Fijne avond,
Marc
Zoals beloofd heb ik een paar foto's van mijn kamer en flight case gemaakt:
De laatste foto is van mijn CPL route planning, die vond ik nog op mijn toestel dus die heb ik er maar bij gezet.
Fijne avond,
Marc
Gesettled
Hey allemaal,
Tja, daar zijn we dan weer, de eerste week Oxford is alweer voorbij. Het is best een drukke week geweest. Veel dagen van 9 tot 17 naar school, dat zijn we niet meer gewend. Het was wel een intressante week hoewel sommige presentaties wel wat saai werden. Het ging voornamelijk over hoe je beslissingen maakt, in een team werkt, wat situation awareness is en nog meer crew resourse management. Afgelopen donderdag zijn we begonnen met de presentatie die we dinsdag middag moeten geven. Het gaat over een vliegtuig crash in 1988.
Niet zo goed dus, helemaal apart is dat er 130 passagiers en 6 bemanningsleden aan boord waren, er zijn er 3 overleden door dit ongeluk. Ik moet kijken naar de zogeheten Human factors (menselijke factoren) die bijdragen aan dit probleem, nu komt het uiteraard weer net zo uit dat het bijna alleen maar human factors zijn en ik dus een behoorlijk eindje moet presenteren..
Wat ook leuk is dat afgelopen donderdag mijn nieuwe vliegkoffer is aangekomen, het is best een grote. Voordeel is nu dat hij op wieltjes is zodat ik geen scheve rug krijg van het gewicht aan één arm.
Ook zal ik binnenkort even wat foto's maken van m'n kamer, ik zeg nu een keer kamer in plaats van kamertje want opzich heb ik best een ruime kamer gekregen.
Voor de rest is hier niet al te veel aan de hand, gisteren ben ik bezig geweest met de presentatie en mijn cv waar ik vandaag ook nog wel even mee bezig zal zijn.
Ohja, ik heb mijn oude engelse nummer weer terug: 00447942067332
Nou dat was het alweer...
Marc
Tja, daar zijn we dan weer, de eerste week Oxford is alweer voorbij. Het is best een drukke week geweest. Veel dagen van 9 tot 17 naar school, dat zijn we niet meer gewend. Het was wel een intressante week hoewel sommige presentaties wel wat saai werden. Het ging voornamelijk over hoe je beslissingen maakt, in een team werkt, wat situation awareness is en nog meer crew resourse management. Afgelopen donderdag zijn we begonnen met de presentatie die we dinsdag middag moeten geven. Het gaat over een vliegtuig crash in 1988.
Niet zo goed dus, helemaal apart is dat er 130 passagiers en 6 bemanningsleden aan boord waren, er zijn er 3 overleden door dit ongeluk. Ik moet kijken naar de zogeheten Human factors (menselijke factoren) die bijdragen aan dit probleem, nu komt het uiteraard weer net zo uit dat het bijna alleen maar human factors zijn en ik dus een behoorlijk eindje moet presenteren..
Wat ook leuk is dat afgelopen donderdag mijn nieuwe vliegkoffer is aangekomen, het is best een grote. Voordeel is nu dat hij op wieltjes is zodat ik geen scheve rug krijg van het gewicht aan één arm.
Ook zal ik binnenkort even wat foto's maken van m'n kamer, ik zeg nu een keer kamer in plaats van kamertje want opzich heb ik best een ruime kamer gekregen.
Voor de rest is hier niet al te veel aan de hand, gisteren ben ik bezig geweest met de presentatie en mijn cv waar ik vandaag ook nog wel even mee bezig zal zijn.
Ohja, ik heb mijn oude engelse nummer weer terug: 00447942067332
Nou dat was het alweer...
Marc
Wednesday 19 March 2008
Filmpje
Hey allemaal,
weer even een snelle blog van mij, ik had nog een filmpje liggen. Ik denk van een van de leukste vluchten die ik gemaakt heb in Goodyear, daarom heb ik een keer extra m'n best gedaan op het filmpje so enjoy!
Nou voor de rest niet zo heel veel nieuws, nog steeds aan het FOF'en..
Groetjes van Marc
weer even een snelle blog van mij, ik had nog een filmpje liggen. Ik denk van een van de leukste vluchten die ik gemaakt heb in Goodyear, daarom heb ik een keer extra m'n best gedaan op het filmpje so enjoy!
Nou voor de rest niet zo heel veel nieuws, nog steeds aan het FOF'en..
Groetjes van Marc
Tuesday 18 March 2008
Terug...
Hoi allemaal,
Tja... daar zit (nouwja lig) je weer in je oude vertrouwde gebouw, in notabene dezelfde gang als phase 2. We zijn er weer hoor, Langford hall op Oxford Airport. Nadat we ons CPL gehaald hebben een paar weken terug alweer, heb ik iets langer als een week vrij gehad maar afgelopen zondag moest ik er toch weer aan geloven, ik ga terug naar Oxford voor mijn Instrument rating (IR), zegmaar het vinkje dat ik nodig heb om zonder zicht te mogen vliegen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maargoed we zien wel hoe het loopt. Tot nu toe ging alles goed dus waarom de IR niet.
Voordat ik ga vliegen moet ik eerst een week FOF doen, dat staat voor First Officer Fundumentals, het is zegmaar een voorbereiding op het zoeken van een baan straks. Zo hebben we elke dag presentaties over allerlei onderwerpen, het meeste is intressant, sommige dingen niet maarja daar moeten we maar even doorheen bijten.
Nouwja opzich is hier nog niet heel veel nieuws maar ik vond het tijd om het weblog weer eens up te daten.
Ook heb ik het adres vernieuwd, op het telefoon nummer moeten we nog even wachten want ik probeer mijn oude nummer te activeren maar dat lukt (nog) niet.
Groetjes uit Oxford
Marc
Tja... daar zit (nouwja lig) je weer in je oude vertrouwde gebouw, in notabene dezelfde gang als phase 2. We zijn er weer hoor, Langford hall op Oxford Airport. Nadat we ons CPL gehaald hebben een paar weken terug alweer, heb ik iets langer als een week vrij gehad maar afgelopen zondag moest ik er toch weer aan geloven, ik ga terug naar Oxford voor mijn Instrument rating (IR), zegmaar het vinkje dat ik nodig heb om zonder zicht te mogen vliegen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maargoed we zien wel hoe het loopt. Tot nu toe ging alles goed dus waarom de IR niet.
Voordat ik ga vliegen moet ik eerst een week FOF doen, dat staat voor First Officer Fundumentals, het is zegmaar een voorbereiding op het zoeken van een baan straks. Zo hebben we elke dag presentaties over allerlei onderwerpen, het meeste is intressant, sommige dingen niet maarja daar moeten we maar even doorheen bijten.
Nouwja opzich is hier nog niet heel veel nieuws maar ik vond het tijd om het weblog weer eens up te daten.
Ook heb ik het adres vernieuwd, op het telefoon nummer moeten we nog even wachten want ik probeer mijn oude nummer te activeren maar dat lukt (nog) niet.
Groetjes uit Oxford
Marc
Tuesday 4 March 2008
Commercial Pilot Licence
Hey allemaal...
Nou en dan was het eindelijk zover, afgelopen maandag heb ik mijn CPL checkride gedaan en na twee uur vliegen hoorde dat ik het gehaald had. Mijn checkride stond eerst voor afgelopen zondag gepland maar door harde wind moest ik hem verplaatsen naar maandag morgen, toen ik om 4:30 opstond zag ik dat de wind wel redelijk was gaan liggen op de grond maar in de lucht om mijn hoogte nog redelijk sterk was, 21 knots voor de mensen die het willen weten. Nou maargoed ik vond het acceptabel om te gaan vliegen dus toen ben ik gaan douchen en eten enzo, daarna naar de crewroom voor de langste vluchtvoorbereiding ooit, want alles moest perfect zijn, helaas had ik wel wat puntjes gemist maar daar kon ik nog snel van terug komen. Toen ik om zeven uur de briefing met m'n examinatior had zag het weer er nog hartstikke prima uit, wel ietsie meer wind dan normaal op Goodyear maarja je kunt niet eeuwig wachten voor de perfecte dag.
Rond half acht naar het vliegtuig om nog even de kettingen los te halen van de vleugel en staart en toen kwam Ian (mijn examinator) ook al snel dus kon ik gaan zitten. We begonnen met wat navigatie en de examinator deed zich voor als passagier dus moest ik de o zo leuke passagier briefing geven. Nouwja na alle checks stond ik voor de runway en vlieg ik departure clearance met een rejected take off, m.a.w. Ian zei tijdens het acceleren:"stop stop stop" en dat was het teken om de take off af te breken, nou dat ging prima dus kon ik verder acceleren naar de juiste snelheid.
Om een lang verhaal kort te houden de navigatie ging prima, iets voordat we de bestemming hadden bereikt gaf Ian mij een andere bestemming en moest ik in de lucht een nieuwe richting, hoogte en tijd ernaartoe berekenen. Gelukkig hadden we dat met Andy genoeg geoefend dus dat was geen probleem, daardoor brak Ian halverwege de uitwijking af en moest ik de hood op voor een beetje instrumenten werk, nouwja dat was geen probleem meer nadat we PT2 gehad hadden. Wat klimmen en dalen en bochten maken. Toen plakte Ian een paar "hoofd" instrumenten af en moest ik limeted panel vliegen, dat ging ook allemaal goed. Tijdens het unlimited panel hebben we ook nog wat unusual attitudes gedaan, ging ook allemaal prima.
had wilde met Toen mocht de hood weer af en moest ik drie stalls doen. Direct nadat ik daarvan gerecoveredIan controle en maakte hij het vliegtuig een stijle spiraal duik maken waarvan ik moest recoveren. Daarna nog een steepturn en toen was het general handeling van de vlucht afgelopen. Tijdens het vliegen naar Buckeye waar ik touch and goes ging maken gaf Ian me een motorbrand en toen heb ik één van de twee motoren helemaal uitgezet, nog steeds apart om zo'n propeller helemaal stil te zien staan in de lucht. Maar het bewijst wel dat het vliegtuig nog prima presteerdéén motor die het doet. Na een poosje was de "brand" uit en kon ik de motor weer aanzetten, allemaal prima. Toen we een daling inzetten voelde ik al dat de wind behoorlijk sterker was dan voorspeld, het begon ook vrij turbulent te worden naarmate we dichter bij Buckeye kwamen. Daar aangekomen kwamen we erachter dat er een vette crosswind van ongeveer 12 knopen stond, omdat ik nog nooit een crosswind landing gemaakt had was het wel even wennen maar gelukkig kon ik hem gelijk al aan de grond zetten en gelijk weer gas geven om weer de lucht in te gaan. De touch and goes waren het meest vermoeiende tijdens de hele vlucht. Zeker omdat de wind erg sterk was en omdat het vet turbulent was. Na wat touch and goes, zovel normaal als zonder flaps en met maar één motor en een go around zijn we terug naar Goodyear gevlogen waar ik mijn allerlaatste a-symetrische (1 motor) landing maakte. Toen we van de runway af kwamen nam Ian de radio en het vliegtuig over met de mededeling dat ik geslaagd was :-). Nou en toen viel er een behoorlijke last van me af. Vanaf nu zou ik mensen voor geld mogen rondvliegen, mijn echte "papiertje" krijg ik however pas na m'n opleiding omdat er nog een aantal cursussen bij op komen.
Nou en toen naar binnen om het techlog naar dispatch te brengen waar ik gefeliciteerd werd door Jan en alleman. Ook Trace was heel blij, ik ben z'n eerste student die het CPL in één keer haald met een twee als cijfer (netzoals bij PT1 en PT2 een 1 is het hoogste en een 6 is ticked amsterdam), verder hebben we gisteravond bij Andy pizza gegeten, erg gezellig...
Nou en dan over een paar uur checken ofdat ik vanavond naar huis kan vliegen, de koffer is in ieder geval al gepakt..
Bedankt voor alle kaartjes en succeswensen tijden het Goodyear traject
Marc
Nou en dan was het eindelijk zover, afgelopen maandag heb ik mijn CPL checkride gedaan en na twee uur vliegen hoorde dat ik het gehaald had. Mijn checkride stond eerst voor afgelopen zondag gepland maar door harde wind moest ik hem verplaatsen naar maandag morgen, toen ik om 4:30 opstond zag ik dat de wind wel redelijk was gaan liggen op de grond maar in de lucht om mijn hoogte nog redelijk sterk was, 21 knots voor de mensen die het willen weten. Nou maargoed ik vond het acceptabel om te gaan vliegen dus toen ben ik gaan douchen en eten enzo, daarna naar de crewroom voor de langste vluchtvoorbereiding ooit, want alles moest perfect zijn, helaas had ik wel wat puntjes gemist maar daar kon ik nog snel van terug komen. Toen ik om zeven uur de briefing met m'n examinatior had zag het weer er nog hartstikke prima uit, wel ietsie meer wind dan normaal op Goodyear maarja je kunt niet eeuwig wachten voor de perfecte dag.
Rond half acht naar het vliegtuig om nog even de kettingen los te halen van de vleugel en staart en toen kwam Ian (mijn examinator) ook al snel dus kon ik gaan zitten. We begonnen met wat navigatie en de examinator deed zich voor als passagier dus moest ik de o zo leuke passagier briefing geven. Nouwja na alle checks stond ik voor de runway en vlieg ik departure clearance met een rejected take off, m.a.w. Ian zei tijdens het acceleren:"stop stop stop" en dat was het teken om de take off af te breken, nou dat ging prima dus kon ik verder acceleren naar de juiste snelheid.
Om een lang verhaal kort te houden de navigatie ging prima, iets voordat we de bestemming hadden bereikt gaf Ian mij een andere bestemming en moest ik in de lucht een nieuwe richting, hoogte en tijd ernaartoe berekenen. Gelukkig hadden we dat met Andy genoeg geoefend dus dat was geen probleem, daardoor brak Ian halverwege de uitwijking af en moest ik de hood op voor een beetje instrumenten werk, nouwja dat was geen probleem meer nadat we PT2 gehad hadden. Wat klimmen en dalen en bochten maken. Toen plakte Ian een paar "hoofd" instrumenten af en moest ik limeted panel vliegen, dat ging ook allemaal goed. Tijdens het unlimited panel hebben we ook nog wat unusual attitudes gedaan, ging ook allemaal prima.
had wilde met Toen mocht de hood weer af en moest ik drie stalls doen. Direct nadat ik daarvan gerecoveredIan controle en maakte hij het vliegtuig een stijle spiraal duik maken waarvan ik moest recoveren. Daarna nog een steepturn en toen was het general handeling van de vlucht afgelopen. Tijdens het vliegen naar Buckeye waar ik touch and goes ging maken gaf Ian me een motorbrand en toen heb ik één van de twee motoren helemaal uitgezet, nog steeds apart om zo'n propeller helemaal stil te zien staan in de lucht. Maar het bewijst wel dat het vliegtuig nog prima presteerdéén motor die het doet. Na een poosje was de "brand" uit en kon ik de motor weer aanzetten, allemaal prima. Toen we een daling inzetten voelde ik al dat de wind behoorlijk sterker was dan voorspeld, het begon ook vrij turbulent te worden naarmate we dichter bij Buckeye kwamen. Daar aangekomen kwamen we erachter dat er een vette crosswind van ongeveer 12 knopen stond, omdat ik nog nooit een crosswind landing gemaakt had was het wel even wennen maar gelukkig kon ik hem gelijk al aan de grond zetten en gelijk weer gas geven om weer de lucht in te gaan. De touch and goes waren het meest vermoeiende tijdens de hele vlucht. Zeker omdat de wind erg sterk was en omdat het vet turbulent was. Na wat touch and goes, zovel normaal als zonder flaps en met maar één motor en een go around zijn we terug naar Goodyear gevlogen waar ik mijn allerlaatste a-symetrische (1 motor) landing maakte. Toen we van de runway af kwamen nam Ian de radio en het vliegtuig over met de mededeling dat ik geslaagd was :-). Nou en toen viel er een behoorlijke last van me af. Vanaf nu zou ik mensen voor geld mogen rondvliegen, mijn echte "papiertje" krijg ik however pas na m'n opleiding omdat er nog een aantal cursussen bij op komen.
Nou en toen naar binnen om het techlog naar dispatch te brengen waar ik gefeliciteerd werd door Jan en alleman. Ook Trace was heel blij, ik ben z'n eerste student die het CPL in één keer haald met een twee als cijfer (netzoals bij PT1 en PT2 een 1 is het hoogste en een 6 is ticked amsterdam), verder hebben we gisteravond bij Andy pizza gegeten, erg gezellig...
Nou en dan over een paar uur checken ofdat ik vanavond naar huis kan vliegen, de koffer is in ieder geval al gepakt..
Bedankt voor alle kaartjes en succeswensen tijden het Goodyear traject
Marc
Wednesday 27 February 2008
Commentaar...
Beste allemaal,
Het is vanaf vandaag niet meer mogelijk te reageren op het weblog. Reden waardoor ik het geblokkeerd heb is omdat ik de reacties te openbaar vind. Iedereen kan het inprincipe lezen en dat vind ik toch niet zo prettig. Als je wel wilt reageren kan natuurlijk wel via de e-mail, dat is ook wat persoonlijker.
Ik publiceer het mail adres niet op de website want anders kan de grote spamfabriek het ook vrij gemakkelijk achterhalen.
Bedankt voor alle reacties afgelopen jaar..
Marc
Het is vanaf vandaag niet meer mogelijk te reageren op het weblog. Reden waardoor ik het geblokkeerd heb is omdat ik de reacties te openbaar vind. Iedereen kan het inprincipe lezen en dat vind ik toch niet zo prettig. Als je wel wilt reageren kan natuurlijk wel via de e-mail, dat is ook wat persoonlijker.
Ik publiceer het mail adres niet op de website want anders kan de grote spamfabriek het ook vrij gemakkelijk achterhalen.
Bedankt voor alle reacties afgelopen jaar..
Marc
Tuesday 26 February 2008
tja...
Hey allemaal, even een kort berichtje van mij na de afgelopen drie seneca vluchten had ik genoeg materiaal om een filmpje te maken :
Voor de rest nog wat foto's:
Tot de volgende keer
Groetjes van Marc
Voor de rest nog wat foto's:
Tot de volgende keer
Groetjes van Marc
Saturday 23 February 2008
Seneca bobcat...
Hey allemaal..
Nou daar zijn we dan, één jaar geleden begon het piloten avontuur. Op 23 februari 2007 zijn we met 10 Nederlanders naar Oxford, England vertrokken om ons JAA CPL/IR te verkrijgen, daarvoor hadden we uiteraard zes maanden groundschool wat ik allemaal succesvol afgerond heb. Daarna vertrokken we naar Goodyear, Arizona om onze elementaire vliegopleiding te verkrijgen, toen hadden we PT1 die ik met een drie heb geslaagd vervolgens hebben we de elementaire instrumenten fase gehad die afgesloten werd met mijn CPL-cross-country. Toen gingen we de geavanceerde instrumenten fase in, dat is nog niet eens zo heel lang geleden. Nieuwe instructeur, nieuwe manier van vliegen. Ik heb zo'n vijftien vlieguren niet naar buiten mogen kijken omdat ik constand in een gesimuleerde wolk vloog. Die periode is wederom afgesloten met een progress test, hiervoor heb ik een twee gehaald, er zit dus een stijgende lijn in. Veel hoger dan dit zal het niet worden waarschijnlijk. Twee vlieglessen geleden hebben we afscheid genomen van de PA28-161 Warrior en we vliegen inmiddels op de PA34-200T Seneca. Weer een andere manier van vliegen, we hebben namelijk een extra (tweede) motor en een intrekbaar landingsgestel. Vliegen op deze kist is echt geweldig, op de baan accelereer je vrij snel naar 77 miles waarna je de neus iets omhoog trekt en dan vlieg je al. Op de baan voel je tijdens het accelereren de turbo inkicken en die geeft je nog een extra scheut power. Uitklimmen doen we op 100 knots (1 knot is 1 mile per uur), dat is dus de kruissnelheid van de Warrior, dat merk je ook want je bent overal veel sneller. Als je op je kruishoogte bent aangekomen accelereer je naar 140 knots en dan gaat de wereld echt snel aan je voorbij, het geeft een heel vrij gevoel.
Nou voor de rest is hier niet zo heel erg veel te vertellen..
Groetjes van Marc
Nou daar zijn we dan, één jaar geleden begon het piloten avontuur. Op 23 februari 2007 zijn we met 10 Nederlanders naar Oxford, England vertrokken om ons JAA CPL/IR te verkrijgen, daarvoor hadden we uiteraard zes maanden groundschool wat ik allemaal succesvol afgerond heb. Daarna vertrokken we naar Goodyear, Arizona om onze elementaire vliegopleiding te verkrijgen, toen hadden we PT1 die ik met een drie heb geslaagd vervolgens hebben we de elementaire instrumenten fase gehad die afgesloten werd met mijn CPL-cross-country. Toen gingen we de geavanceerde instrumenten fase in, dat is nog niet eens zo heel lang geleden. Nieuwe instructeur, nieuwe manier van vliegen. Ik heb zo'n vijftien vlieguren niet naar buiten mogen kijken omdat ik constand in een gesimuleerde wolk vloog. Die periode is wederom afgesloten met een progress test, hiervoor heb ik een twee gehaald, er zit dus een stijgende lijn in. Veel hoger dan dit zal het niet worden waarschijnlijk. Twee vlieglessen geleden hebben we afscheid genomen van de PA28-161 Warrior en we vliegen inmiddels op de PA34-200T Seneca. Weer een andere manier van vliegen, we hebben namelijk een extra (tweede) motor en een intrekbaar landingsgestel. Vliegen op deze kist is echt geweldig, op de baan accelereer je vrij snel naar 77 miles waarna je de neus iets omhoog trekt en dan vlieg je al. Op de baan voel je tijdens het accelereren de turbo inkicken en die geeft je nog een extra scheut power. Uitklimmen doen we op 100 knots (1 knot is 1 mile per uur), dat is dus de kruissnelheid van de Warrior, dat merk je ook want je bent overal veel sneller. Als je op je kruishoogte bent aangekomen accelereer je naar 140 knots en dan gaat de wereld echt snel aan je voorbij, het geeft een heel vrij gevoel.
Nou voor de rest is hier niet zo heel erg veel te vertellen..
Groetjes van Marc
Monday 18 February 2008
Hi ha Seneca..
Hey allemaal..
Ja ja ja, ik wéét nog wel dat ik een weblog heb, maar door drukte en het ontbreken van zin duurt het af en toe ook nog eventjes voordat er weer een nieuw stukje komt.
De stand van zaken hier is dat ik afgelopen zaterdag mijn laatste Pa28 Warrior vlucht gehad heb en vanaf nu de Pa34 Seneca bestuur, nouwja eerst vier "vluchten" in de s(t)imulator maar hopelijk zaterdag voor het eerst de lucht in.
De moeilijkheid van de opverstap is niet zozeer dat het vliegtuig groter en zwaarder is maar dat het 2 motoren heeft en een hele boel nieuwe knopjes heeft.
Ik moet nog 7 vlieglessen en 4 sims waarvan er vanavond een op het rooster staat. Ik hoop rond vier maart mijn CPL examen af te leggen en dan hopelijk snel naar huis, maar over drie weken ben ik in ieder geval thuis, mag ook wel weer eens lijkt me zo.
Voor de rest gebeurt er hier niet zo heel erg gek veel, vaak wachten op vluchten en een aantal briefings. Voor de rest ben ik bezig om de checklisten van de Seneca uit m'n hoofd te gaan leren..
Oh voor ik het vergeet afgelopen zaterdag was het bewolkt en dat levert mooie plaatjes op:
en dit is dan de seneca...
Tot de volgende keer ^^
Ja ja ja, ik wéét nog wel dat ik een weblog heb, maar door drukte en het ontbreken van zin duurt het af en toe ook nog eventjes voordat er weer een nieuw stukje komt.
De stand van zaken hier is dat ik afgelopen zaterdag mijn laatste Pa28 Warrior vlucht gehad heb en vanaf nu de Pa34 Seneca bestuur, nouwja eerst vier "vluchten" in de s(t)imulator maar hopelijk zaterdag voor het eerst de lucht in.
De moeilijkheid van de opverstap is niet zozeer dat het vliegtuig groter en zwaarder is maar dat het 2 motoren heeft en een hele boel nieuwe knopjes heeft.
Ik moet nog 7 vlieglessen en 4 sims waarvan er vanavond een op het rooster staat. Ik hoop rond vier maart mijn CPL examen af te leggen en dan hopelijk snel naar huis, maar over drie weken ben ik in ieder geval thuis, mag ook wel weer eens lijkt me zo.
Voor de rest gebeurt er hier niet zo heel erg gek veel, vaak wachten op vluchten en een aantal briefings. Voor de rest ben ik bezig om de checklisten van de Seneca uit m'n hoofd te gaan leren..
Oh voor ik het vergeet afgelopen zaterdag was het bewolkt en dat levert mooie plaatjes op:
en dit is dan de seneca...
Tot de volgende keer ^^
Wednesday 13 February 2008
Progress test 2
Hey allemaal,
Hoe gaat het daar? Hier is alles goed en dat is het voornaamste.. Er is weer veel gebeurt de afgelopen week, vrij veel gevlogen en nu komt de Seneca eindelijk in zicht, misschien aankomende zaterdag de eerste vlucht.
Verder heb ik vandaag mijn progress test 2 gehaald, met een 2 als cijfer, ben dik tevreden met het resultaat.
Voor de rest heeft Oxford Aviation Training een naamswijziging en logo wijziging gehad,
Het heet voortaan Oxford Aviation Academy..
Dit is het nieuwe logo..
Ik vind het oude logo toch mooier moet ik zeggen
Verder eigenlijk geen nieuws..
Groetjes van Marc
Hoe gaat het daar? Hier is alles goed en dat is het voornaamste.. Er is weer veel gebeurt de afgelopen week, vrij veel gevlogen en nu komt de Seneca eindelijk in zicht, misschien aankomende zaterdag de eerste vlucht.
Verder heb ik vandaag mijn progress test 2 gehaald, met een 2 als cijfer, ben dik tevreden met het resultaat.
Voor de rest heeft Oxford Aviation Training een naamswijziging en logo wijziging gehad,
Het heet voortaan Oxford Aviation Academy..
Dit is het nieuwe logo..
Ik vind het oude logo toch mooier moet ik zeggen
Verder eigenlijk geen nieuws..
Groetjes van Marc
Monday 4 February 2008
Commentaar enzo..
Hey allemaal,
Deze keer even geen vliegblogje van mij, ik wilde even bedanken voor alle reacties die ik tegenwoordig krijg. Ik stel het heel erg op prijs, het houdt me gemotiveerd om te blijven schrijven.
Hier is alles goed, gisteren en vandaag heb ik weekend, normaal is dat op dinsdag en woensdag maar in verband met de Superbowl die in het Phoenix stadium gehouden wordt hangt er een TFR (temporary flight restriction) boven Goodyear zodat er geen ongeschedulde vluchten mogen opstijgen.
Nou dat hielt voor mij in dat ik eens mooi wat was kon wassen en allerlei andere klussjes opknappen, ook stond het opruimen van m'n kamer in de planning maar dat heb ik maar verplaatst tot de volgende TFR die er waarschijnlijk niet komt, mooi uitstellen dus.
Verder niet heel veel te melden, wilde nog wel een foto'tje oploaden..
Goodyear airport als het een keer niet regent..
Groetjes van Marc
Deze keer even geen vliegblogje van mij, ik wilde even bedanken voor alle reacties die ik tegenwoordig krijg. Ik stel het heel erg op prijs, het houdt me gemotiveerd om te blijven schrijven.
Hier is alles goed, gisteren en vandaag heb ik weekend, normaal is dat op dinsdag en woensdag maar in verband met de Superbowl die in het Phoenix stadium gehouden wordt hangt er een TFR (temporary flight restriction) boven Goodyear zodat er geen ongeschedulde vluchten mogen opstijgen.
Nou dat hielt voor mij in dat ik eens mooi wat was kon wassen en allerlei andere klussjes opknappen, ook stond het opruimen van m'n kamer in de planning maar dat heb ik maar verplaatst tot de volgende TFR die er waarschijnlijk niet komt, mooi uitstellen dus.
Verder niet heel veel te melden, wilde nog wel een foto'tje oploaden..
Goodyear airport als het een keer niet regent..
Groetjes van Marc
Wednesday 30 January 2008
Going missed..
Hey allemaal,
Naar aanleiding van Jesse die mij vertelde dat er maar weer eens een update moest komen zit ik nu dit stukje te schrijven. Ik heb het vrij druk waardoor het webloggen er vaak bij in schiet, nouwja hier weer een stukje voor het thuisfront.
Na mijn CPL-Cross-Country moest ik nog twee vlieglessen met Trace Myers, normaal doe je hier twee dagen over, maar met Tracypeacy kan dat veel langer duren. Na deze twee lessen kon ik eindelijk naar mijn nieuwe phase II instructeur, dit is Andy Gilbert als known as drill instructor.. Na een boel indianen verhalen gehoord te hebben was ik toch wel benieuwd. Nu blijk dat alle verhalen onjuist zijn. Het is een hartstikke aardige vent die nog maar vier jaar in "the states" woont. Ik wordt in ieder geval door een engelsman getrained, voor mij betekend dat dat ik elke dag vlieg. Wat ik heerlijk vind, ik kan echt merken dat ik weer eens wat vooruitgang maak na het trage gedoe. We gaan morgen zelfs bij hem thuis een barbeque houden.
We zijn nu voornamelijk bezig met het instrumenten werk, ik vind dat erg leuk zoals ik wel vaker verteld heb geloof ik. Het is wel meer inspannend en omdat ik in de lucht nu ook wat meer moet gaan rekenen maakt het dubbel lastig. Want naast rekenen ben ik ook een vliegtuig aan het besturen. Gister probeerde ik 63 plus 24 te doen, al vechtend tegen de turbulentie was dit best een klus. Maargoed Andy blijft elke les dik tevreden although ik dat zelf niet altijd vind. Ik denk dat ik behoorlijk veranderd ben sinds de middelbare school. Veel meer strevend naar een zo goed mogelijke prestatie. Ik kom mezelf daardoor wel eens tegen omdat dat niet altijd wil. Maargoed ik blijf m'n best doen uiteraard.
Verder is hier niet al te veel nieuws, ik moet nog 18 lessen voordat ik mijn CPL skilltest heb, dat is zegmaar de test waar als je het haalt ik mijn licence haal en ik jullie rond mag vliegen tegen betaling. Ook zijn de lessen op de Warrior geteld bijna naar de Seneca..
Wat een beest ;)
Groetjes van Marc
ps.. voor de mensen die eventueel met een chinese luchtvaartmaatschappij ergens heen gaan.. bekijk dit even:
Think again..
Naar aanleiding van Jesse die mij vertelde dat er maar weer eens een update moest komen zit ik nu dit stukje te schrijven. Ik heb het vrij druk waardoor het webloggen er vaak bij in schiet, nouwja hier weer een stukje voor het thuisfront.
Na mijn CPL-Cross-Country moest ik nog twee vlieglessen met Trace Myers, normaal doe je hier twee dagen over, maar met Tracypeacy kan dat veel langer duren. Na deze twee lessen kon ik eindelijk naar mijn nieuwe phase II instructeur, dit is Andy Gilbert als known as drill instructor.. Na een boel indianen verhalen gehoord te hebben was ik toch wel benieuwd. Nu blijk dat alle verhalen onjuist zijn. Het is een hartstikke aardige vent die nog maar vier jaar in "the states" woont. Ik wordt in ieder geval door een engelsman getrained, voor mij betekend dat dat ik elke dag vlieg. Wat ik heerlijk vind, ik kan echt merken dat ik weer eens wat vooruitgang maak na het trage gedoe. We gaan morgen zelfs bij hem thuis een barbeque houden.
We zijn nu voornamelijk bezig met het instrumenten werk, ik vind dat erg leuk zoals ik wel vaker verteld heb geloof ik. Het is wel meer inspannend en omdat ik in de lucht nu ook wat meer moet gaan rekenen maakt het dubbel lastig. Want naast rekenen ben ik ook een vliegtuig aan het besturen. Gister probeerde ik 63 plus 24 te doen, al vechtend tegen de turbulentie was dit best een klus. Maargoed Andy blijft elke les dik tevreden although ik dat zelf niet altijd vind. Ik denk dat ik behoorlijk veranderd ben sinds de middelbare school. Veel meer strevend naar een zo goed mogelijke prestatie. Ik kom mezelf daardoor wel eens tegen omdat dat niet altijd wil. Maargoed ik blijf m'n best doen uiteraard.
Verder is hier niet al te veel nieuws, ik moet nog 18 lessen voordat ik mijn CPL skilltest heb, dat is zegmaar de test waar als je het haalt ik mijn licence haal en ik jullie rond mag vliegen tegen betaling. Ook zijn de lessen op de Warrior geteld bijna naar de Seneca..
Wat een beest ;)
Groetjes van Marc
ps.. voor de mensen die eventueel met een chinese luchtvaartmaatschappij ergens heen gaan.. bekijk dit even:
Think again..
Tuesday 15 January 2008
Sunday 13 January 2008
73 down 27 to go...
Hoi allemaal,
Alweer een poosje geleden dat ik mijn weblog geupdate heb, de ene week gebeurt er helemaal niks, door bijvoorbeeld het weer. De andere week vlieg je zes lessen in vier vliegdagen. Zo'n weekje was afgelopen week. Maandag kon ik niet vliegen want het weer was wéér te slecht, ik dacht dat ze ons naar Arizona stuurden omdat het weer hier nooit slecht is..
Dinsdag en woensdag heb ik 2 duals gedaan met Trace, opzich niet al te veel over te vertellen. Het is vooral meer van hetzelfde. Trace blockt tegenwoordig nog wel eens een instrument af zodat je leert op minimale instrumenten te vliegen. Meer is beter maar je moet het op een compas, hoogtemeter en snelheidsmeter kunnen doen. De rest van de instrumenten is allemaal extra makkelijk. Ook vlieg ik tegenwoordig weer met een kap op zodat ik niet uit het raam kijken kan. Opzich best een raar idee dat je alleen op de instrumenten vliegt omdat dat toch veel makkelijker is.
Woensdag heb ik vrij gehad, die dag heb ik gebruikt om wat aan te lummelen en om mijn CPL Cross country te plannen, dit is een vereisde voor mijn vliegbrevet. Ik moest een bepaald aantal kilometers afleggen en tenminste twee full stop landingen maken op twee onbekende vliegvelden, dat betekend zegmaar alles behalve Goodyear. Vrijdag was deze vlucht en ik moest er om 5:30 al uit, nog even snel het weer checken, douchen en eten enzo. Daarna naar dispatch gegaan om toestemming te krijgen van de duty instructor. Geen probleem. Nou om 7:45 ben ik opgestegen voor de eerste leg, Goodyear-Ryan. Op Ryan ben ik al eens eerder geweest en sowieso is Ryan niet zo heel moeilijk. Onderweg naar Ryan was het zicht nog maar net boven het minimum wat ik nodig heb. Ik vloog met een groepje en we hebben even overlegd op een Air to Air frequencie of we terug zouden keren ofdat we door zouden gaan naar Ryan, gelukkig was het weer op Ryan goed dus we besloten door te vliegen. Daar aangekomen hebben we eerst de drie Warriors volgetankt en geparkeerd. Daarna zijn we naar het nabij gelegen restaurantje wat gaan eten. Dat is het leuke van deze vlucht dat je echt ergens heen gaat en nog tijd hebt om wat te eten ook. Ideaal dus. Na het eten zijn we naar de vliegtuigen gelopen en zijn we weer opgestegen van Ryan. De leg tussen Ryan en Yuma is lang... héél, héél erg lang. Zeker omdat ik nog voordat we op de helft waren naar de wc moest. Ik was nog nooit bij Yuma geweest wat overigens vlakbij de Mexicaanse border ligt. Yuma wordt gezien als een veel moeilijker veld. Het is er namelijk veel drukker en omdat je vrij snel vrij laag vliegt is het moeilijk om de juiste van de vier banen te spotten. Gelukkig had ik na wat hulp van de Air Traffic Control de baan uiteindelijk gevonden en kon gaan landen. Tijdens het aanvliegen moest ik nog was S-bochten maken om m'n landing nog wat uit te stellen. Er waren namelijk nog twee militaire Navy straaljagers die moesten landen voor mij op de baan die mijn baan doormidden sneed. Yuma is een veld dat door burgers en "the marine corps" gebruikt wordt, genoeg te zien dus. Na de landing eerst weer even tanken en daarna zijn we met z'n drieën de terminal van Yuma in gelopen. Daar wéér gegeten (ik dènk dat ik hier nog wat kilo's aankom ook), nog met 20 % korting omdat we piloot waren. Ideaal zou ik zeggen.
Nou en toen de laatste lange leg van Yuma naar Goodyear, opzich viel dat wel mee want ik had op vrij veel tegenwind gerekend. Toen ik op Goodyear aankwam was het wel even speciaal want het zou mijn allerlaatste Solo landing worden, al mijn landingen hierna zit er iemand naast me. Dat kan een instructeur zijn maar straks ook een captain. Ik heb mijn landing op film maarja, de zon schijnt recht op de camera dus dat wordt niet zo'n heel groot succes. Zal zien wat ik kan doen. Nou inmiddels in mijn CPL X-Country verhaal even lang als de vlucht zelf maar ik ben nog niet klaar...
Vandaag heb ik mijn laatste gewone dual vlucht met Trace gemaakt, ik moet nog één keer met Trace de lucht in maar dan ben ik de baas ;-). Ik hoop dat ik die maandag vliegen kan.
Maargoed terug naar vandaag. Voordat ik Goodyear verlaat is er nog iets wat ik absoluut moest doen, een zogeheten Valley-rally. Phoenix heeft een hele boel vliegvelden rond zich liggen en met de rally is het de bedoeling dat je op ze allemaal land.
Vanmorgen toen ik opsteeg vanaf Goodyear ben ik naar Glendale gegaan, vervolgens Deer Valley, Scottsdale en toen naar Falcon Field (waar de KLM Flight Academy zit) maar daar mocht ik geen touch and go maken omdat er IFR vliegverkeer was, wel heb ik recht over het veld gevlogen. Toen naar Williams Gateway en als laatste Chandler. Zo'n Valley Rally is behoorlijk inspannend, voordat je het ene luchtruim uit bent moet je alweer contact hebben met het volgende. Toen we weer aan de grond stonden was ik ook behoorlijk uitgeput. Maar het was zeker de moeite waard.
Op Scottsdale staat de toren naast de baan en toen ik weer opsteeg was ik op gelijke hoogte met de controllers dus toen heb ik maar eventjes gezwaaid, (geen groetjes gedaan Michelle, sorry).
Nou goed morgen heb ik lekker vrij om wat bij te komen van m'n CPL en de Valley Rally om maandag weer fris en fruitig te beginnen. Dat zal de laatste les worden met Trace. Hierna ga ik naar m'n Face II instructor, toevallig is dat Andy Gilbert. Degene die echt oplet weet dat ik hier m'n AP11 ook mee gevlogen heb. Toen was ik er niet zo heel blij mee maar nu wel. Andy staat er om bekend om stevig door te pakken. Ik hoorde zelfs een gerucht dat hij niet slaapt. Mooi veel vliegen dus en eventueel vroeger naar huis.
Nou ik ga zo naar het AP275 feestje die afgelopen week aangekomen is...
Hopelijk kan ik morgen nog een filmpje maken van m'n CPL cross-country..
Groetjes van Marc
Alweer een poosje geleden dat ik mijn weblog geupdate heb, de ene week gebeurt er helemaal niks, door bijvoorbeeld het weer. De andere week vlieg je zes lessen in vier vliegdagen. Zo'n weekje was afgelopen week. Maandag kon ik niet vliegen want het weer was wéér te slecht, ik dacht dat ze ons naar Arizona stuurden omdat het weer hier nooit slecht is..
Dinsdag en woensdag heb ik 2 duals gedaan met Trace, opzich niet al te veel over te vertellen. Het is vooral meer van hetzelfde. Trace blockt tegenwoordig nog wel eens een instrument af zodat je leert op minimale instrumenten te vliegen. Meer is beter maar je moet het op een compas, hoogtemeter en snelheidsmeter kunnen doen. De rest van de instrumenten is allemaal extra makkelijk. Ook vlieg ik tegenwoordig weer met een kap op zodat ik niet uit het raam kijken kan. Opzich best een raar idee dat je alleen op de instrumenten vliegt omdat dat toch veel makkelijker is.
Woensdag heb ik vrij gehad, die dag heb ik gebruikt om wat aan te lummelen en om mijn CPL Cross country te plannen, dit is een vereisde voor mijn vliegbrevet. Ik moest een bepaald aantal kilometers afleggen en tenminste twee full stop landingen maken op twee onbekende vliegvelden, dat betekend zegmaar alles behalve Goodyear. Vrijdag was deze vlucht en ik moest er om 5:30 al uit, nog even snel het weer checken, douchen en eten enzo. Daarna naar dispatch gegaan om toestemming te krijgen van de duty instructor. Geen probleem. Nou om 7:45 ben ik opgestegen voor de eerste leg, Goodyear-Ryan. Op Ryan ben ik al eens eerder geweest en sowieso is Ryan niet zo heel moeilijk. Onderweg naar Ryan was het zicht nog maar net boven het minimum wat ik nodig heb. Ik vloog met een groepje en we hebben even overlegd op een Air to Air frequencie of we terug zouden keren ofdat we door zouden gaan naar Ryan, gelukkig was het weer op Ryan goed dus we besloten door te vliegen. Daar aangekomen hebben we eerst de drie Warriors volgetankt en geparkeerd. Daarna zijn we naar het nabij gelegen restaurantje wat gaan eten. Dat is het leuke van deze vlucht dat je echt ergens heen gaat en nog tijd hebt om wat te eten ook. Ideaal dus. Na het eten zijn we naar de vliegtuigen gelopen en zijn we weer opgestegen van Ryan. De leg tussen Ryan en Yuma is lang... héél, héél erg lang. Zeker omdat ik nog voordat we op de helft waren naar de wc moest. Ik was nog nooit bij Yuma geweest wat overigens vlakbij de Mexicaanse border ligt. Yuma wordt gezien als een veel moeilijker veld. Het is er namelijk veel drukker en omdat je vrij snel vrij laag vliegt is het moeilijk om de juiste van de vier banen te spotten. Gelukkig had ik na wat hulp van de Air Traffic Control de baan uiteindelijk gevonden en kon gaan landen. Tijdens het aanvliegen moest ik nog was S-bochten maken om m'n landing nog wat uit te stellen. Er waren namelijk nog twee militaire Navy straaljagers die moesten landen voor mij op de baan die mijn baan doormidden sneed. Yuma is een veld dat door burgers en "the marine corps" gebruikt wordt, genoeg te zien dus. Na de landing eerst weer even tanken en daarna zijn we met z'n drieën de terminal van Yuma in gelopen. Daar wéér gegeten (ik dènk dat ik hier nog wat kilo's aankom ook), nog met 20 % korting omdat we piloot waren. Ideaal zou ik zeggen.
Nou en toen de laatste lange leg van Yuma naar Goodyear, opzich viel dat wel mee want ik had op vrij veel tegenwind gerekend. Toen ik op Goodyear aankwam was het wel even speciaal want het zou mijn allerlaatste Solo landing worden, al mijn landingen hierna zit er iemand naast me. Dat kan een instructeur zijn maar straks ook een captain. Ik heb mijn landing op film maarja, de zon schijnt recht op de camera dus dat wordt niet zo'n heel groot succes. Zal zien wat ik kan doen. Nou inmiddels in mijn CPL X-Country verhaal even lang als de vlucht zelf maar ik ben nog niet klaar...
Vandaag heb ik mijn laatste gewone dual vlucht met Trace gemaakt, ik moet nog één keer met Trace de lucht in maar dan ben ik de baas ;-). Ik hoop dat ik die maandag vliegen kan.
Maargoed terug naar vandaag. Voordat ik Goodyear verlaat is er nog iets wat ik absoluut moest doen, een zogeheten Valley-rally. Phoenix heeft een hele boel vliegvelden rond zich liggen en met de rally is het de bedoeling dat je op ze allemaal land.
Vanmorgen toen ik opsteeg vanaf Goodyear ben ik naar Glendale gegaan, vervolgens Deer Valley, Scottsdale en toen naar Falcon Field (waar de KLM Flight Academy zit) maar daar mocht ik geen touch and go maken omdat er IFR vliegverkeer was, wel heb ik recht over het veld gevlogen. Toen naar Williams Gateway en als laatste Chandler. Zo'n Valley Rally is behoorlijk inspannend, voordat je het ene luchtruim uit bent moet je alweer contact hebben met het volgende. Toen we weer aan de grond stonden was ik ook behoorlijk uitgeput. Maar het was zeker de moeite waard.
Op Scottsdale staat de toren naast de baan en toen ik weer opsteeg was ik op gelijke hoogte met de controllers dus toen heb ik maar eventjes gezwaaid, (geen groetjes gedaan Michelle, sorry).
Nou goed morgen heb ik lekker vrij om wat bij te komen van m'n CPL en de Valley Rally om maandag weer fris en fruitig te beginnen. Dat zal de laatste les worden met Trace. Hierna ga ik naar m'n Face II instructor, toevallig is dat Andy Gilbert. Degene die echt oplet weet dat ik hier m'n AP11 ook mee gevlogen heb. Toen was ik er niet zo heel blij mee maar nu wel. Andy staat er om bekend om stevig door te pakken. Ik hoorde zelfs een gerucht dat hij niet slaapt. Mooi veel vliegen dus en eventueel vroeger naar huis.
Nou ik ga zo naar het AP275 feestje die afgelopen week aangekomen is...
Hopelijk kan ik morgen nog een filmpje maken van m'n CPL cross-country..
Groetjes van Marc
Friday 4 January 2008
Flying the needles
Het was een saaie vrijdagmiddag ergens in januari...
Marc zat op z'n kamertje zich een beetje te vervelen, hij was namelijk gecanceled omdat er een backseater nodig was, helaas was deze backseater naar de grand canyon en daarom kon Marc niet vliegen...
Tja dan wordt je zomaar eventjes weer gecanceled, nog 10 weken te gaan en nog 32 vlieglessen tot het CPL.. Vorige week ging het vrij hard, deze week gaat het weer erg traag. Hopelijk gaat het volgende week weer wat sneller en kan ik m'n laaste drie solovluchten vliegen. Deze drie solo vluchten moeten achter mekaar aan gevlogen worden omdat ik voor mijn CPL (commercial pilot licence) een navigatie vlucht moet maken van behoorlijk wat kilometers, ook moet ik op twee onbekende luchthavens landen.
Als ik die vluchten eenmaal kwijt ben zal ik misschien wel nooit meer alleen in een vliegtuig stappen, opzich wel jammer natuurlijk. Maar met z'n tweeën of meer het is gezelliger.
Na het CPL crosscountry ga ik m'n laatste fase in van het Amerika traject.
Dit zijn de beginselen van het instrument vliegen, navigeren van baken tot baken en het zogenaamde holden. Holden is een soort van wacht circuitje over een baken. Op grote luchthavens wordt dit gebruikt omdat we niet met tien vliegtuigen op hetzelfde moment kunnen landen.
Voor de rest gaan we instrument approaches oefenen, ik heb het laatst al gehad over een ILS geloof ik. Dat betekend dat je in feite zonder de baan gezien te hebben kunt landen. Omdat er allemaal veiligheidsvoorschriften zijn moet je op een bepaalde hoogte de baan wel kunnen zien. Maar in de "grote" luchtvaart met de veiligstesystemen kan een vliegtuig helemaal landen zonder dat je de baan ziet.
Ik zal even in jip en janneke taal proberen uit te leggen wat een ILS systeem doet. Aan het einde van de baan staat een gebouwtje dat de hele tijd signalen uitzend. In een instrument in de cockpit wordt dit vertaald in een visueel plaatje of je links of rechts van het midden van de baan bent. Dat heet de localisor.
Om te kijken of je te hoog of te laag zit staat naast de baandrempel een ander gebouwtje, dit gebouwtje zend signalen uit ofdat je te hoog of te laag zit. Hetzelfde instrument waar ik het net over had vertaald dit weer.
Zo krijg je dit beeld:
De gele naalden aan de zijkant is de glideslope en de gele lijn in het midden is de localiser, deze twee indicaties moet je in het midden houden en zo vlieg je langzaam naar de baan toe.
Als je op een gegeven moment op een bepaalde hoogte zit kijk je naar boven uit het raam en kijk je of je de baan ziet, is dat het geval dan land je het vliegtuig visueel, zie je de baan niet dan breek je de landing af en probeer je het nog een keer.
Tot nu toe heb ik een paar ILS'jes gevlogen in de s(t)imulator en een keer in het echt, ik vind dit eigenlijk veel leuker dan naar buiten kijken. Maarja dat heeft meer te maken dat ik graag op de instrumenten vlieg.
Holding patterns zien er zo uit:
Zegmaar gewoon rondjes vliegen ;-)...
Nou that's it...
Groetjes Marc
Marc zat op z'n kamertje zich een beetje te vervelen, hij was namelijk gecanceled omdat er een backseater nodig was, helaas was deze backseater naar de grand canyon en daarom kon Marc niet vliegen...
Tja dan wordt je zomaar eventjes weer gecanceled, nog 10 weken te gaan en nog 32 vlieglessen tot het CPL.. Vorige week ging het vrij hard, deze week gaat het weer erg traag. Hopelijk gaat het volgende week weer wat sneller en kan ik m'n laaste drie solovluchten vliegen. Deze drie solo vluchten moeten achter mekaar aan gevlogen worden omdat ik voor mijn CPL (commercial pilot licence) een navigatie vlucht moet maken van behoorlijk wat kilometers, ook moet ik op twee onbekende luchthavens landen.
Als ik die vluchten eenmaal kwijt ben zal ik misschien wel nooit meer alleen in een vliegtuig stappen, opzich wel jammer natuurlijk. Maar met z'n tweeën of meer het is gezelliger.
Na het CPL crosscountry ga ik m'n laatste fase in van het Amerika traject.
Dit zijn de beginselen van het instrument vliegen, navigeren van baken tot baken en het zogenaamde holden. Holden is een soort van wacht circuitje over een baken. Op grote luchthavens wordt dit gebruikt omdat we niet met tien vliegtuigen op hetzelfde moment kunnen landen.
Voor de rest gaan we instrument approaches oefenen, ik heb het laatst al gehad over een ILS geloof ik. Dat betekend dat je in feite zonder de baan gezien te hebben kunt landen. Omdat er allemaal veiligheidsvoorschriften zijn moet je op een bepaalde hoogte de baan wel kunnen zien. Maar in de "grote" luchtvaart met de veiligstesystemen kan een vliegtuig helemaal landen zonder dat je de baan ziet.
Ik zal even in jip en janneke taal proberen uit te leggen wat een ILS systeem doet. Aan het einde van de baan staat een gebouwtje dat de hele tijd signalen uitzend. In een instrument in de cockpit wordt dit vertaald in een visueel plaatje of je links of rechts van het midden van de baan bent. Dat heet de localisor.
Om te kijken of je te hoog of te laag zit staat naast de baandrempel een ander gebouwtje, dit gebouwtje zend signalen uit ofdat je te hoog of te laag zit. Hetzelfde instrument waar ik het net over had vertaald dit weer.
Zo krijg je dit beeld:
De gele naalden aan de zijkant is de glideslope en de gele lijn in het midden is de localiser, deze twee indicaties moet je in het midden houden en zo vlieg je langzaam naar de baan toe.
Als je op een gegeven moment op een bepaalde hoogte zit kijk je naar boven uit het raam en kijk je of je de baan ziet, is dat het geval dan land je het vliegtuig visueel, zie je de baan niet dan breek je de landing af en probeer je het nog een keer.
Tot nu toe heb ik een paar ILS'jes gevlogen in de s(t)imulator en een keer in het echt, ik vind dit eigenlijk veel leuker dan naar buiten kijken. Maarja dat heeft meer te maken dat ik graag op de instrumenten vlieg.
Holding patterns zien er zo uit:
Zegmaar gewoon rondjes vliegen ;-)...
Nou that's it...
Groetjes Marc
Subscribe to:
Posts (Atom)
