73 down 27 to go...

Hoi allemaal,

Alweer een poosje geleden dat ik mijn weblog geupdate heb, de ene week gebeurt er helemaal niks, door bijvoorbeeld het weer. De andere week vlieg je zes lessen in vier vliegdagen. Zo'n weekje was afgelopen week. Maandag kon ik niet vliegen want het weer was wéér te slecht, ik dacht dat ze ons naar Arizona stuurden omdat het weer hier nooit slecht is..
Dinsdag en woensdag heb ik 2 duals gedaan met Trace, opzich niet al te veel over te vertellen. Het is vooral meer van hetzelfde. Trace blockt tegenwoordig nog wel eens een instrument af zodat je leert op minimale instrumenten te vliegen. Meer is beter maar je moet het op een compas, hoogtemeter en snelheidsmeter kunnen doen. De rest van de instrumenten is allemaal extra makkelijk. Ook vlieg ik tegenwoordig weer met een kap op zodat ik niet uit het raam kijken kan. Opzich best een raar idee dat je alleen op de instrumenten vliegt omdat dat toch veel makkelijker is.
Woensdag heb ik vrij gehad, die dag heb ik gebruikt om wat aan te lummelen en om mijn CPL Cross country te plannen, dit is een vereisde voor mijn vliegbrevet. Ik moest een bepaald aantal kilometers afleggen en tenminste twee full stop landingen maken op twee onbekende vliegvelden, dat betekend zegmaar alles behalve Goodyear. Vrijdag was deze vlucht en ik moest er om 5:30 al uit, nog even snel het weer checken, douchen en eten enzo. Daarna naar dispatch gegaan om toestemming te krijgen van de duty instructor. Geen probleem. Nou om 7:45 ben ik opgestegen voor de eerste leg, Goodyear-Ryan. Op Ryan ben ik al eens eerder geweest en sowieso is Ryan niet zo heel moeilijk. Onderweg naar Ryan was het zicht nog maar net boven het minimum wat ik nodig heb. Ik vloog met een groepje en we hebben even overlegd op een Air to Air frequencie of we terug zouden keren ofdat we door zouden gaan naar Ryan, gelukkig was het weer op Ryan goed dus we besloten door te vliegen. Daar aangekomen hebben we eerst de drie Warriors volgetankt en geparkeerd. Daarna zijn we naar het nabij gelegen restaurantje wat gaan eten. Dat is het leuke van deze vlucht dat je echt ergens heen gaat en nog tijd hebt om wat te eten ook. Ideaal dus. Na het eten zijn we naar de vliegtuigen gelopen en zijn we weer opgestegen van Ryan. De leg tussen Ryan en Yuma is lang... héél, héél erg lang. Zeker omdat ik nog voordat we op de helft waren naar de wc moest. Ik was nog nooit bij Yuma geweest wat overigens vlakbij de Mexicaanse border ligt. Yuma wordt gezien als een veel moeilijker veld. Het is er namelijk veel drukker en omdat je vrij snel vrij laag vliegt is het moeilijk om de juiste van de vier banen te spotten. Gelukkig had ik na wat hulp van de Air Traffic Control de baan uiteindelijk gevonden en kon gaan landen. Tijdens het aanvliegen moest ik nog was S-bochten maken om m'n landing nog wat uit te stellen. Er waren namelijk nog twee militaire Navy straaljagers die moesten landen voor mij op de baan die mijn baan doormidden sneed. Yuma is een veld dat door burgers en "the marine corps" gebruikt wordt, genoeg te zien dus. Na de landing eerst weer even tanken en daarna zijn we met z'n drieën de terminal van Yuma in gelopen. Daar wéér gegeten (ik dènk dat ik hier nog wat kilo's aankom ook), nog met 20 % korting omdat we piloot waren. Ideaal zou ik zeggen.
Nou en toen de laatste lange leg van Yuma naar Goodyear, opzich viel dat wel mee want ik had op vrij veel tegenwind gerekend. Toen ik op Goodyear aankwam was het wel even speciaal want het zou mijn allerlaatste Solo landing worden, al mijn landingen hierna zit er iemand naast me. Dat kan een instructeur zijn maar straks ook een captain. Ik heb mijn landing op film maarja, de zon schijnt recht op de camera dus dat wordt niet zo'n heel groot succes. Zal zien wat ik kan doen. Nou inmiddels in mijn CPL X-Country verhaal even lang als de vlucht zelf maar ik ben nog niet klaar...

Vandaag heb ik mijn laatste gewone dual vlucht met Trace gemaakt, ik moet nog één keer met Trace de lucht in maar dan ben ik de baas ;-). Ik hoop dat ik die maandag vliegen kan.
Maargoed terug naar vandaag. Voordat ik Goodyear verlaat is er nog iets wat ik absoluut moest doen, een zogeheten Valley-rally. Phoenix heeft een hele boel vliegvelden rond zich liggen en met de rally is het de bedoeling dat je op ze allemaal land.
Vanmorgen toen ik opsteeg vanaf Goodyear ben ik naar Glendale gegaan, vervolgens Deer Valley, Scottsdale en toen naar Falcon Field (waar de KLM Flight Academy zit) maar daar mocht ik geen touch and go maken omdat er IFR vliegverkeer was, wel heb ik recht over het veld gevlogen. Toen naar Williams Gateway en als laatste Chandler. Zo'n Valley Rally is behoorlijk inspannend, voordat je het ene luchtruim uit bent moet je alweer contact hebben met het volgende. Toen we weer aan de grond stonden was ik ook behoorlijk uitgeput. Maar het was zeker de moeite waard.
Op Scottsdale staat de toren naast de baan en toen ik weer opsteeg was ik op gelijke hoogte met de controllers dus toen heb ik maar eventjes gezwaaid, (geen groetjes gedaan Michelle, sorry).

Nou goed morgen heb ik lekker vrij om wat bij te komen van m'n CPL en de Valley Rally om maandag weer fris en fruitig te beginnen. Dat zal de laatste les worden met Trace. Hierna ga ik naar m'n Face II instructor, toevallig is dat Andy Gilbert. Degene die echt oplet weet dat ik hier m'n AP11 ook mee gevlogen heb. Toen was ik er niet zo heel blij mee maar nu wel. Andy staat er om bekend om stevig door te pakken. Ik hoorde zelfs een gerucht dat hij niet slaapt. Mooi veel vliegen dus en eventueel vroeger naar huis.

Nou ik ga zo naar het AP275 feestje die afgelopen week aangekomen is...
Hopelijk kan ik morgen nog een filmpje maken van m'n CPL cross-country..

Groetjes van Marc