Going missed..

Hey allemaal,

Naar aanleiding van Jesse die mij vertelde dat er maar weer eens een update moest komen zit ik nu dit stukje te schrijven. Ik heb het vrij druk waardoor het webloggen er vaak bij in schiet, nouwja hier weer een stukje voor het thuisfront.

Na mijn CPL-Cross-Country moest ik nog twee vlieglessen met Trace Myers, normaal doe je hier twee dagen over, maar met Tracypeacy kan dat veel langer duren. Na deze twee lessen kon ik eindelijk naar mijn nieuwe phase II instructeur, dit is Andy Gilbert als known as drill instructor.. Na een boel indianen verhalen gehoord te hebben was ik toch wel benieuwd. Nu blijk dat alle verhalen onjuist zijn. Het is een hartstikke aardige vent die nog maar vier jaar in "the states" woont. Ik wordt in ieder geval door een engelsman getrained, voor mij betekend dat dat ik elke dag vlieg. Wat ik heerlijk vind, ik kan echt merken dat ik weer eens wat vooruitgang maak na het trage gedoe. We gaan morgen zelfs bij hem thuis een barbeque houden.

We zijn nu voornamelijk bezig met het instrumenten werk, ik vind dat erg leuk zoals ik wel vaker verteld heb geloof ik. Het is wel meer inspannend en omdat ik in de lucht nu ook wat meer moet gaan rekenen maakt het dubbel lastig. Want naast rekenen ben ik ook een vliegtuig aan het besturen. Gister probeerde ik 63 plus 24 te doen, al vechtend tegen de turbulentie was dit best een klus. Maargoed Andy blijft elke les dik tevreden although ik dat zelf niet altijd vind. Ik denk dat ik behoorlijk veranderd ben sinds de middelbare school. Veel meer strevend naar een zo goed mogelijke prestatie. Ik kom mezelf daardoor wel eens tegen omdat dat niet altijd wil. Maargoed ik blijf m'n best doen uiteraard.

Verder is hier niet al te veel nieuws, ik moet nog 18 lessen voordat ik mijn CPL skilltest heb, dat is zegmaar de test waar als je het haalt ik mijn licence haal en ik jullie rond mag vliegen tegen betaling. Ook zijn de lessen op de Warrior geteld bijna naar de Seneca..



Wat een beest ;)

Groetjes van Marc

ps.. voor de mensen die eventueel met een chinese luchtvaartmaatschappij ergens heen gaan.. bekijk dit even:



Think again..

CPL-Cross-country filmpje

Enjoy...




Groetjes van Marc

73 down 27 to go...

Hoi allemaal,

Alweer een poosje geleden dat ik mijn weblog geupdate heb, de ene week gebeurt er helemaal niks, door bijvoorbeeld het weer. De andere week vlieg je zes lessen in vier vliegdagen. Zo'n weekje was afgelopen week. Maandag kon ik niet vliegen want het weer was wéér te slecht, ik dacht dat ze ons naar Arizona stuurden omdat het weer hier nooit slecht is..
Dinsdag en woensdag heb ik 2 duals gedaan met Trace, opzich niet al te veel over te vertellen. Het is vooral meer van hetzelfde. Trace blockt tegenwoordig nog wel eens een instrument af zodat je leert op minimale instrumenten te vliegen. Meer is beter maar je moet het op een compas, hoogtemeter en snelheidsmeter kunnen doen. De rest van de instrumenten is allemaal extra makkelijk. Ook vlieg ik tegenwoordig weer met een kap op zodat ik niet uit het raam kijken kan. Opzich best een raar idee dat je alleen op de instrumenten vliegt omdat dat toch veel makkelijker is.
Woensdag heb ik vrij gehad, die dag heb ik gebruikt om wat aan te lummelen en om mijn CPL Cross country te plannen, dit is een vereisde voor mijn vliegbrevet. Ik moest een bepaald aantal kilometers afleggen en tenminste twee full stop landingen maken op twee onbekende vliegvelden, dat betekend zegmaar alles behalve Goodyear. Vrijdag was deze vlucht en ik moest er om 5:30 al uit, nog even snel het weer checken, douchen en eten enzo. Daarna naar dispatch gegaan om toestemming te krijgen van de duty instructor. Geen probleem. Nou om 7:45 ben ik opgestegen voor de eerste leg, Goodyear-Ryan. Op Ryan ben ik al eens eerder geweest en sowieso is Ryan niet zo heel moeilijk. Onderweg naar Ryan was het zicht nog maar net boven het minimum wat ik nodig heb. Ik vloog met een groepje en we hebben even overlegd op een Air to Air frequencie of we terug zouden keren ofdat we door zouden gaan naar Ryan, gelukkig was het weer op Ryan goed dus we besloten door te vliegen. Daar aangekomen hebben we eerst de drie Warriors volgetankt en geparkeerd. Daarna zijn we naar het nabij gelegen restaurantje wat gaan eten. Dat is het leuke van deze vlucht dat je echt ergens heen gaat en nog tijd hebt om wat te eten ook. Ideaal dus. Na het eten zijn we naar de vliegtuigen gelopen en zijn we weer opgestegen van Ryan. De leg tussen Ryan en Yuma is lang... héél, héél erg lang. Zeker omdat ik nog voordat we op de helft waren naar de wc moest. Ik was nog nooit bij Yuma geweest wat overigens vlakbij de Mexicaanse border ligt. Yuma wordt gezien als een veel moeilijker veld. Het is er namelijk veel drukker en omdat je vrij snel vrij laag vliegt is het moeilijk om de juiste van de vier banen te spotten. Gelukkig had ik na wat hulp van de Air Traffic Control de baan uiteindelijk gevonden en kon gaan landen. Tijdens het aanvliegen moest ik nog was S-bochten maken om m'n landing nog wat uit te stellen. Er waren namelijk nog twee militaire Navy straaljagers die moesten landen voor mij op de baan die mijn baan doormidden sneed. Yuma is een veld dat door burgers en "the marine corps" gebruikt wordt, genoeg te zien dus. Na de landing eerst weer even tanken en daarna zijn we met z'n drieën de terminal van Yuma in gelopen. Daar wéér gegeten (ik dènk dat ik hier nog wat kilo's aankom ook), nog met 20 % korting omdat we piloot waren. Ideaal zou ik zeggen.
Nou en toen de laatste lange leg van Yuma naar Goodyear, opzich viel dat wel mee want ik had op vrij veel tegenwind gerekend. Toen ik op Goodyear aankwam was het wel even speciaal want het zou mijn allerlaatste Solo landing worden, al mijn landingen hierna zit er iemand naast me. Dat kan een instructeur zijn maar straks ook een captain. Ik heb mijn landing op film maarja, de zon schijnt recht op de camera dus dat wordt niet zo'n heel groot succes. Zal zien wat ik kan doen. Nou inmiddels in mijn CPL X-Country verhaal even lang als de vlucht zelf maar ik ben nog niet klaar...

Vandaag heb ik mijn laatste gewone dual vlucht met Trace gemaakt, ik moet nog één keer met Trace de lucht in maar dan ben ik de baas ;-). Ik hoop dat ik die maandag vliegen kan.
Maargoed terug naar vandaag. Voordat ik Goodyear verlaat is er nog iets wat ik absoluut moest doen, een zogeheten Valley-rally. Phoenix heeft een hele boel vliegvelden rond zich liggen en met de rally is het de bedoeling dat je op ze allemaal land.
Vanmorgen toen ik opsteeg vanaf Goodyear ben ik naar Glendale gegaan, vervolgens Deer Valley, Scottsdale en toen naar Falcon Field (waar de KLM Flight Academy zit) maar daar mocht ik geen touch and go maken omdat er IFR vliegverkeer was, wel heb ik recht over het veld gevlogen. Toen naar Williams Gateway en als laatste Chandler. Zo'n Valley Rally is behoorlijk inspannend, voordat je het ene luchtruim uit bent moet je alweer contact hebben met het volgende. Toen we weer aan de grond stonden was ik ook behoorlijk uitgeput. Maar het was zeker de moeite waard.
Op Scottsdale staat de toren naast de baan en toen ik weer opsteeg was ik op gelijke hoogte met de controllers dus toen heb ik maar eventjes gezwaaid, (geen groetjes gedaan Michelle, sorry).

Nou goed morgen heb ik lekker vrij om wat bij te komen van m'n CPL en de Valley Rally om maandag weer fris en fruitig te beginnen. Dat zal de laatste les worden met Trace. Hierna ga ik naar m'n Face II instructor, toevallig is dat Andy Gilbert. Degene die echt oplet weet dat ik hier m'n AP11 ook mee gevlogen heb. Toen was ik er niet zo heel blij mee maar nu wel. Andy staat er om bekend om stevig door te pakken. Ik hoorde zelfs een gerucht dat hij niet slaapt. Mooi veel vliegen dus en eventueel vroeger naar huis.

Nou ik ga zo naar het AP275 feestje die afgelopen week aangekomen is...
Hopelijk kan ik morgen nog een filmpje maken van m'n CPL cross-country..

Groetjes van Marc

Flying the needles

Het was een saaie vrijdagmiddag ergens in januari...
Marc zat op z'n kamertje zich een beetje te vervelen, hij was namelijk gecanceled omdat er een backseater nodig was, helaas was deze backseater naar de grand canyon en daarom kon Marc niet vliegen...

Tja dan wordt je zomaar eventjes weer gecanceled, nog 10 weken te gaan en nog 32 vlieglessen tot het CPL.. Vorige week ging het vrij hard, deze week gaat het weer erg traag. Hopelijk gaat het volgende week weer wat sneller en kan ik m'n laaste drie solovluchten vliegen. Deze drie solo vluchten moeten achter mekaar aan gevlogen worden omdat ik voor mijn CPL (commercial pilot licence) een navigatie vlucht moet maken van behoorlijk wat kilometers, ook moet ik op twee onbekende luchthavens landen.
Als ik die vluchten eenmaal kwijt ben zal ik misschien wel nooit meer alleen in een vliegtuig stappen, opzich wel jammer natuurlijk. Maar met z'n tweeën of meer het is gezelliger.
Na het CPL crosscountry ga ik m'n laatste fase in van het Amerika traject.
Dit zijn de beginselen van het instrument vliegen, navigeren van baken tot baken en het zogenaamde holden. Holden is een soort van wacht circuitje over een baken. Op grote luchthavens wordt dit gebruikt omdat we niet met tien vliegtuigen op hetzelfde moment kunnen landen.
Voor de rest gaan we instrument approaches oefenen, ik heb het laatst al gehad over een ILS geloof ik. Dat betekend dat je in feite zonder de baan gezien te hebben kunt landen. Omdat er allemaal veiligheidsvoorschriften zijn moet je op een bepaalde hoogte de baan wel kunnen zien. Maar in de "grote" luchtvaart met de veiligstesystemen kan een vliegtuig helemaal landen zonder dat je de baan ziet.
Ik zal even in jip en janneke taal proberen uit te leggen wat een ILS systeem doet. Aan het einde van de baan staat een gebouwtje dat de hele tijd signalen uitzend. In een instrument in de cockpit wordt dit vertaald in een visueel plaatje of je links of rechts van het midden van de baan bent. Dat heet de localisor.
Om te kijken of je te hoog of te laag zit staat naast de baandrempel een ander gebouwtje, dit gebouwtje zend signalen uit ofdat je te hoog of te laag zit. Hetzelfde instrument waar ik het net over had vertaald dit weer.
Zo krijg je dit beeld:

De gele naalden aan de zijkant is de glideslope en de gele lijn in het midden is de localiser, deze twee indicaties moet je in het midden houden en zo vlieg je langzaam naar de baan toe.

Als je op een gegeven moment op een bepaalde hoogte zit kijk je naar boven uit het raam en kijk je of je de baan ziet, is dat het geval dan land je het vliegtuig visueel, zie je de baan niet dan breek je de landing af en probeer je het nog een keer.


Tot nu toe heb ik een paar ILS'jes gevlogen in de s(t)imulator en een keer in het echt, ik vind dit eigenlijk veel leuker dan naar buiten kijken. Maarja dat heeft meer te maken dat ik graag op de instrumenten vlieg.
Holding patterns zien er zo uit:


Zegmaar gewoon rondjes vliegen ;-)...

Nou that's it...

Groetjes Marc