Hoera! ik ben eindelijk solo! Nadat ik donderdag gecanceled werd kon ik vanmorgen toch mijn solo vliegen. Om elf uur stond ik op het rooster... Omdat ik met van allerlei calamiteiten rekening wilde houden ben ik om kwart over tien naar Dispatch gelopen. Daar aangekomen eerst de mass and balance te doen. Na 14 vluchten is dat inmiddels routine geworden. Vijf minuten duurt het tegenwoordig nog. Gelijk ook het weer even beken voor de vlucht maar het zag er goed uit, in ieder geval geen crosswind van 15 knopen. Dat moeten we immers niet meer hebben.
Nouwja ik om kwart voor elf gebeld door Sarah, dat ik naar het vliegtuig kon. Gelukkig was ik niet te laat en kon ik rustig m'n walkaround doen. Even alles checken ofdat het wel luchtwaardig is. Nouwja alles leek in ieder geval okay... Twee vleugels, een romp, motor en propellor, hmja ik dacht wel dat we konden. Nou gelukkig kwam Trace ook al snel dus we konden vertrekken. Na een poosje naar de baan toe om op te stijgen. Eenmaal opgestegen heb ik twee touch and go's gemaakt en één full stop landing. Trace was tevreden met mijn vliegkunsten en vond het tijd om mij solo te sturen. Erg leuk want alle Nederlandse klasgenoten waren er om mij succes te wensen en om foto's te maken. Nou toen naar de runup area om mijn call naar ground te maken voor een clearence om naar de runway te taxiën. Nou dat mocht dus... Tijdens het taxiën moest ik vrij hard omdat er vliegtuigen op mij stonden te wachten om terug te taxiën naar de parking.
Toen ik voor de baan stond heb ik Toren gebeld voor one close circuit full stop. Oftewel één rondje om het vliegveld. Nou ook dat mocht, dus ik de baan op. Cleared for take off. Gashendel naar voren en daar ging ik! Ik kon duidelijk merken dat ik de 200 lbs niet bij me had want ik was veel sneller de lucht in dan normaal. Ook het klimmen ging prima. 500 ft boven het vliegveld begon ik aan m'n circuitje. Linker bocht om zo afstand tot de runway te creëren. Toen nog een linkerbocht en ik zat op downwind, dat betekend dat je parallel aan de baan vliegt. Daar kreeg ik ook mijn landing clearance. Die MOET je beantwoorden, dat deed ik op een hele speciale manier: "Cleared for take-off euh cleared to land runway 03 Warrior 66G". Haha daar is op de grond nog behoorlijk om gelachen geloof ik...
Nouwja toen ik weer naar links kon vloog ik weer richting de baan. Nog één bocht te gaan en ik kon landen. Toen ik eenmaal opgelijnd was met de baan kwam het moeilijkste, het flaren... Nouwja ik kan best blij zeggen dat dit een echt mooie landing was...
Nadat ik uitgestapt was ben ik door klasgenoten in het zwembad gegooid, dat is namelijk traditie in Oxford....
Omdat 1 foto meer zegt dan 1000 woorden heb ik wat foto's upgeload en een filmpje gemaakt (met dank aan Steven)
