Hey allemaal,
Weer even een update uit het koude Arizona, het was vanmorgen toen ik opsteeg maar 17 graden, harstikke koud zeg... Gelukkig is d'r dan ook minder turbulentie in de lucht. Voordat ik over de vlucht van vandaag begin zal ik eerst de dag van gisteren bespreken. Omdat ik pas om 13.00 uur groundschool had heb ik uitgeslapen tot 8 uur en toen heb ik de Laptop aangezet, rond die tijd is het in Nederland 17 uur en is de kans groot dat ik nog even een babeltje via msn kan maken, wat natuurlijk altijd leuk is. Nouwja toen om 13.00 Groundschool, het ging over Aircraft systems. Mijn instructeur gaf gisteren de les over de systemen in de Warrior, vooral in de motor hebben wij veel behandeld. Ik heb er geloof ik morgen een toets over, maarja dat weet niemand zeker. Kwa organisatie is het een bende hier, niemand weet wat. Nouwja na de groundschool snel de vluchtvoorbereiding doen want Sarah en ik moesten vliegen om vier uur. Opzich niet zo heel prettig want dan is theoretisch de meeste turbulentie, nouwja theoretisch dus want de lucht was zo glad als een spiegel. Het ging heel erg goed, we hebben straight en level flight gedaan en wat bochtenwerk. Toen dat goed ging en mijn instructeur aan mij zag dat ik niet nerveus of wat was zegt hij tegen mij: "We gaan nu doen wat je het engste vindt" (maar dan in het engels natuurlijk ;-) ) Dus we gingen stallen, dat betekend dat je de gashendel dicht trekt en de neus van het vliegtuig in een stijgende stand zet, omdat je geen voortsteuwing hebt loopt de snelheid terug. Tot je op een gegeven moment bij de "stall-speed" bent, dan kunnen de vleugels niet meer genoeg lift maken om het vliegtuig in de lucht te houden. Dan val je dus letterlijk uit de lucht. Gelukkig zakt de neus het eerste (omdat de motor in de neus zit en die het zwaarste is) zodat je vleugels weer snelheid krijgen en je zo dus niet dood gaat. Maar nadat we deze manouvre een keer gedaan hadden heb ik mijzelf nou afgevraagd wat er nou eng aan was. Helemaal niks dus. Dat was een hele grote stap voorwaards voor mij, ik zag dat als een drempel in mijn vliegopleiding. Die drempel is nu veel lager.
Nouwja toen we dat gedaan hadden zijn we wat bochten gaan maken, 30 graden in de bocht is ongeveer normaal. Dat ging heel goed dus toen zijn we steep turns gaan maken dat zijn bochten met minimaal 45 graden overhelling. Omdat je dan behoorlijk aan de yoke (het stuur) moet trekken krijg je ook te maken met G. krachten, dus je lichaam wordt zwaarder. Ik vond steep turns leuk om te doen.
Na wat heen en weer gevlieg zijn we geland op Mobile Airport, dat is een privé vliegveldje van Lufthansa en Oxford. Daar heeft Sarah de controls overgenomen en zijn we hetzelfde gaan doen en is Sarah terug naar Goodyear gevlogen. Daar heb ik een klein filmpje van gemaakt, ik vind hem zelf niet echt leuk maar het geeft wel een indruk. Dus hier:
Nouwja dat was de vlucht van gisteren.
Vandaag mocht ik om negen uur vliegen, weer hadden we lekker rustig weer. Het meeste was hetzelfde als gisteren alleen vandaag ben ik zelf stall's gaan oefenen, ik moet toegeven dat ik het nog een beetje spannend vind maar ik zie echt geen problemen meer. Omdat we nog tijd zat hadden vroeg mijn instructeur (zal ik in vervolg Trace noemen, zo heet ie namelijk ;-) ) wat zullen we gaan doen? Nou ik wilde wel touch and go's maken op een vliegveld. Dat houd in dat je een landing maakt en daarna gelijk weer opstijgt zo kun je en het landen en het opstijgen oefenen. Erg leuk, hoewel ik moet wel wat minder crashen en wat meer landen, maarja dat komt met ervaring. Ook leuk aan vanmorgen was dat ik zelf mijn Radio calls mocht doen, dus bij Goodyear ground om naar de baan te taxiën en bij de toren om toestemming te vragen voor take-off... Erg leuk om te doen vind ik. Alleen op het veld van touch and go's hoefde het niet want dat is ongecontroleerd.
Nou dat is het alweer voor vandaag.
Groetjes,
Marc
Weer even een update uit het koude Arizona, het was vanmorgen toen ik opsteeg maar 17 graden, harstikke koud zeg... Gelukkig is d'r dan ook minder turbulentie in de lucht. Voordat ik over de vlucht van vandaag begin zal ik eerst de dag van gisteren bespreken. Omdat ik pas om 13.00 uur groundschool had heb ik uitgeslapen tot 8 uur en toen heb ik de Laptop aangezet, rond die tijd is het in Nederland 17 uur en is de kans groot dat ik nog even een babeltje via msn kan maken, wat natuurlijk altijd leuk is. Nouwja toen om 13.00 Groundschool, het ging over Aircraft systems. Mijn instructeur gaf gisteren de les over de systemen in de Warrior, vooral in de motor hebben wij veel behandeld. Ik heb er geloof ik morgen een toets over, maarja dat weet niemand zeker. Kwa organisatie is het een bende hier, niemand weet wat. Nouwja na de groundschool snel de vluchtvoorbereiding doen want Sarah en ik moesten vliegen om vier uur. Opzich niet zo heel prettig want dan is theoretisch de meeste turbulentie, nouwja theoretisch dus want de lucht was zo glad als een spiegel. Het ging heel erg goed, we hebben straight en level flight gedaan en wat bochtenwerk. Toen dat goed ging en mijn instructeur aan mij zag dat ik niet nerveus of wat was zegt hij tegen mij: "We gaan nu doen wat je het engste vindt" (maar dan in het engels natuurlijk ;-) ) Dus we gingen stallen, dat betekend dat je de gashendel dicht trekt en de neus van het vliegtuig in een stijgende stand zet, omdat je geen voortsteuwing hebt loopt de snelheid terug. Tot je op een gegeven moment bij de "stall-speed" bent, dan kunnen de vleugels niet meer genoeg lift maken om het vliegtuig in de lucht te houden. Dan val je dus letterlijk uit de lucht. Gelukkig zakt de neus het eerste (omdat de motor in de neus zit en die het zwaarste is) zodat je vleugels weer snelheid krijgen en je zo dus niet dood gaat. Maar nadat we deze manouvre een keer gedaan hadden heb ik mijzelf nou afgevraagd wat er nou eng aan was. Helemaal niks dus. Dat was een hele grote stap voorwaards voor mij, ik zag dat als een drempel in mijn vliegopleiding. Die drempel is nu veel lager.
Nouwja toen we dat gedaan hadden zijn we wat bochten gaan maken, 30 graden in de bocht is ongeveer normaal. Dat ging heel goed dus toen zijn we steep turns gaan maken dat zijn bochten met minimaal 45 graden overhelling. Omdat je dan behoorlijk aan de yoke (het stuur) moet trekken krijg je ook te maken met G. krachten, dus je lichaam wordt zwaarder. Ik vond steep turns leuk om te doen.
Na wat heen en weer gevlieg zijn we geland op Mobile Airport, dat is een privé vliegveldje van Lufthansa en Oxford. Daar heeft Sarah de controls overgenomen en zijn we hetzelfde gaan doen en is Sarah terug naar Goodyear gevlogen. Daar heb ik een klein filmpje van gemaakt, ik vind hem zelf niet echt leuk maar het geeft wel een indruk. Dus hier:
Nouwja dat was de vlucht van gisteren.
Vandaag mocht ik om negen uur vliegen, weer hadden we lekker rustig weer. Het meeste was hetzelfde als gisteren alleen vandaag ben ik zelf stall's gaan oefenen, ik moet toegeven dat ik het nog een beetje spannend vind maar ik zie echt geen problemen meer. Omdat we nog tijd zat hadden vroeg mijn instructeur (zal ik in vervolg Trace noemen, zo heet ie namelijk ;-) ) wat zullen we gaan doen? Nou ik wilde wel touch and go's maken op een vliegveld. Dat houd in dat je een landing maakt en daarna gelijk weer opstijgt zo kun je en het landen en het opstijgen oefenen. Erg leuk, hoewel ik moet wel wat minder crashen en wat meer landen, maarja dat komt met ervaring. Ook leuk aan vanmorgen was dat ik zelf mijn Radio calls mocht doen, dus bij Goodyear ground om naar de baan te taxiën en bij de toren om toestemming te vragen voor take-off... Erg leuk om te doen vind ik. Alleen op het veld van touch and go's hoefde het niet want dat is ongecontroleerd.
Nou dat is het alweer voor vandaag.
Groetjes,
Marc
Nog wat foto's van de vlucht van vandaag. 
